تبیین الگوی ارائه بازخورد توسط اساتید پزشکی در عرصه های بالین
[پایان نامه]
مهرناز گرانمايه
دانشگاه علوم پزشكی تهران، دانشكده پزشكی
۱۳۹۵
۱۹۳ص.
جدول نمودار
سي دي
دکتری تخصصی(PHD)
آموزش پزشکی
۱۳۹۵/۰۱/۱۸
۲۰
مقدمه: در آموزش پزشکی، اهمیت بازخورد خصوصا در بالین امری پذیرفته شده است. بازخورد منبع مهم تغییر درعملکرد دانشجو محسوب می شود و هنگامی ارزشمند است که تفاوت بین نتایج دلخواه و نتایج واقعی حاصل از عملکرد دانشجو را روشن کند و محرکی برای تغییر باشد. پژ وهش های انجام شده در زمینه بازخورد ، خصوصا در بالین بیشتر از نوع مطالعات تجربی بوده که به عنوان جزئی از کل آموزش بالین و ارزشیابی، به آن پرداخته اند. اکثر پژوهش های کیفی در زمینه بازخورد، به درک و دریافت دانشجویان از بازخورد و مقایسه آن با درک اساتید پرداخته اند . با توجه به ویژگی های منحصر به فرد فرهنگ و بستر ایرانی و لزوم توجه به دیدگاه و تجارب اساتید پزشکی بالینی، در امر ارائه بازخورد در این بستر و با توجه به این که پژوهشگر به پژوهش کیفی قبلی در زمینه با زخورد در محیط بالین در ایران بر خورد نکرده است، به نظر می رسد انجام تحقیق کیفی در این زمینه مناسب باشد. روش: این مطالعه به روش کیفی به طور کلی وروش گراندد تئوری به طور اخص، انجام شد. محیط پژوهش محیط بالین و خصوصا محیط انجام گزارش صبحگاهی، راند آموزشی و درمانگاه در بخش های داخلی و جراحی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. نمونه گیری از نوع نمونه گیری هدفمند و سپس نظری می باشد. جامعه مورد پژوهش، کلیه اساتید بالینی پزشکی حاضر در محیط های بالین که به امر آموزش دانشجویان می پردازند و کارورز ها و دستیاران حاضر در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 38 نفر از مشارکت کنندگان که به طور میانگین در حدود 45 دقیقه به طول انجامید ، مشاهده، یادداشت های در عرصه و یادداشت های روزانه بود. تحلیل داده ها، تعبیر مفاهیم، مقوله بندی و ..) با روش توصیه شده استراوس و کوربین (1998)می باشد.یافته ها: پس از پیاده سازی متن مصاحبه ها، نتایج حاصل از تحلیل داده ها مشخص کرد که اساتید بالینی پس از برقراری ارتباط با دانشجو و آموزش به او، در مواردی مانند تصمیم گیری بالینی برای بیمار، اخلاق حرفه ای و ارتباط با بیمار و پوشش دانشجو به ارائه بازخورد می پردازند. ارائه بازخورد از طریق توجه به عملکرد دانشجو در بالین در زمینه های فوق است. در موارد مربوط به تصمیم گیری بیمار و مسائل حیطه شناختی، بازخورد اغلب به صورت جمعی و در موارد اخلاق حرفه ای و مسایل شخصی به صورت فردی می باشد. عوامل موثر بر ارائه بازخورد، عوامل فرهنگی، مانند فرهنگ خاص بخش های مختلف بالینی وفرهنگ سازمانی موجود در محیط است.نتیجه گیری: الگوی ارائه بازخورد، مشخص نمود که عواملی همچون، اشتیاق و علاقه اساتید بالینی به آموزش، منش استاد و پذیرش نقش معلمی، در ارائه بازخورد توسط اساتید بالینی موثرند. ارتقا فرهنگ بالینی و توانمند کردن اساتید در ارائه بازخورد به بهبود آموزش بالینی منجر می شود.