تأثیر روش خودآموزی کلامی بر سبک اسناد بدبینانه دانشآموزان نارساخوان
General Material Designation
[پایاننامه]
Parallel Title Proper
The> Effect of Verbal Self Instruction on the attribution Explanatory Style of Students with Dyslexia>
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences))
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
ج،۱۱۳ص.
GENERAL NOTES
Text of Note
پیوست
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
Date of degree
۱۳۹۴/۰۴/۰۴
Body granting the degree
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences))
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر روش خودآموزی کلامی بر سبک اسناد بدبینانه دانش آموزان نارساخوان بود .پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود .نمونه پژوهش شامل 40 دانشصآموز پسر نارساخوان11 - 9سال بود که در سال تحصیلی1392 - 93از مدرسه مکتب علی شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند .گروه آزمایش طی 8 جلسه) هفته ای دو جلسه هر جلسه 45 دقیقه (برنامه خودآموزی کلامی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل تنها از آموزش های متداول در مدرسه بهره مند شدند .قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه سبک اسناد کودکان توسط گروه-های آزمایش و کنترل تکمیل شد و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت .نتایج نشان داد که روش خودآموزی کلامی منجر به کاهش سبک اسناد بدبینانه در دانش آموزان نارساخوان شد .(005/0>P) در مجموع می توان گفت برنامه خودآموزی کلامی تاثیر مثبت بر سبک اسناد بدبینانه) کلی، پایدار، درونی (دانش آموزان نارساخوان داشته و می توان از آن به منظور ایجاد اسنادهای سازگارانه و خوش بینانه استفاده کرد .این روش میصتواند مورد استفاده روانصشناسان، معلمان، مربیان مدارس ویژه، والدین و کلیه کسانی که با این افراد در ارتباط هستند قرار گیرد .کلیدواژه ها :نارساخوانی، سبک اسنادبدبینانه، خودآموزی کلامی، کودکان
Text of Note
The aim of this study was to determine the effects of verbal self-instruction on pessimistic attribution style in students with dyslexia. This is an experimental study with pre-test and post-test and control group. The samples consisted of 40 male students with dyslexia whom were 9-11 years old, from maktab Ali school in Tehran. They were randomly divided into two experimental and control groups. Expremental group recieved8 sessions (two per week, each lasting 45 minutes) of verbal self-instruction program while the control group received the regular school program. Before and after the intervention, children's attributional style questionnaire was completed by the expremental and control groups, and the data were analyzed using analysis of covariance. The results showed that after the intervention there was a significant different between the experimental and control group in which in expremental group the pessimistic attribution style was Lower than the control group. (p <0/005). Conclusion: verbal self instruction has positive effect on pessimistic attribution style of students with dyslexia and can be used for producing adaptive attribution style. This method can be used by psychologists, teachers and educators of special schools, parents and all those who are in connected with the children. Keywords: dyslexia, Pessimistic attribution style, verbal self instruction, children
ba
PARALLEL TITLE PROPER
Parallel Title
The> Effect of Verbal Self Instruction on the attribution Explanatory Style of Students with Dyslexia>