لقب اسمی خاص است که به اعتبار معنی اصلی خود بیان کننده ستایش یا نکوهشی است و مانند نام، شناسهای مهم در معرفی افراد، مشاغل و غیر آنها به شمار میآید. گونههایی از آن منشا الهی دارد. از این رو، قدمت لقب کمتر از قدمت نام نیست. به نوشته نخجوانی لقببخشی از آیین شاهان عجم، مانند: آل بویه، غزنویان و سلجوقیان بوده و در میان اعراب لقب دادن رسم نبوده است. از جهات تاریخی گونهای از لقبها که بیشتر جنبه رسمی دارد، ترکیبی است؛ یعنی با کلماتی چون دین، ملک، دولت، سلطنت، ملت و مانند آن ساخته شده است. لقب بخشی در طول تاریخ بویژه در دوران حکومت قاجاریه اعتبار خود را کاملا از دست داده و جنبه تجاری گرفته است. در این مقاله، علاوه بر اشاره به این موارد وجهه ساختاری القاب و تاریخچه لقببخشی هم بررسی میشود.
PIECE
Title
پژوهش های ادب عرفانی
Volume Number
شماره ۳ علمی-پژوهشی (وزارت علوم)/(۲۲صفحه - از ۱ تا ۲۲)
Date of Publication
پاییز ۱۳۸۶
CORPORATE BODY NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه (س)
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
لقبها
Entry Element
Titles of honor and nobility
Entry Element
شاهان و فرمانروایان
Entry Element
Kings and rulers
Topical Subdivision
-- لقبها
Topical Subdivision
-- Titles
a06
a06
a08
a08
لقبها-- ایران-- مشهد(استان)
لقبها-- ایران-- قم(استان)
UNCONTROLLED SUBJECT TERMS
Subject Term
شاهان ، دین ، تاریخ ، مشاغل ، لقب بخشی ، ترکان ، میان اعراب لقب دادن رسم ، اسلام ، حکومت ، لقبهای رسمی