کتابنامه: ص ۶۱۱ - ۹۱۱؛ همچنین به صورت زیر نویس
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
ژوهشگر عمدهترین مضامین و اندیشههای مشترک عرفانی امام خمینی، حافظ و مولانا را شامل مقامات از جمله: توبه، زهد، صبر، توکل، فقر، رضا و نیز حالات عرفانی که شامل: مراقبه، خوف، رجا، محبت و عشق است مقایسه کرده است. در ضمن کار پارهای از اصطلاحات عرفانی نظیر: عهد الست، بار امانت وحدت وجود، تجلیات حق، پیر، انسان کامل، ذکر و فکر، مکاشفه، شطح، رند، خرابات، حجاب، جبر و اختیار نیز شرح داده شده است. بنا براین پژوهنده با مراجعه به آثار امام خمینی، مولوی و حافظ و شروحی که بر این آثار نگاشته شده است، فرازهایی از اندیشههای ناب عرفانی آنها را تدوین نموده است. پژوهنده به این نتیجه رسده است که در باب مقامات، حالات و اصطلاحات عرفانی هر سه آرای مشترکی دارند. از جمله تفاوتهایی که در عقاید آنها مشاهده گردید. این است که حافظ در بحث مقام زهد و توبه آنها را خاص زاهدان و عابدان میداند، نه سالکان عاشق. در بحث جبر و اختیار حافظ عقیدهای نسبتا جبرگرایانه دارد هر چند گرایش وی به اختیار نیز محسوس است. دیگر آن که عرفان حافظ فردی، عرفان مولوی اجتماعی و لکن عرفان امام فراتر از اجتماع میباشد. به گونهای که رهبری ملتی را در پرتو عرفانش بر عهده گرفته است
UNIFORM TITLE
General Material Designation
هماندیشیهای عارفانه امام خمینی (ره) با حافظ و مولانا