عنوان

بررسی اثر محافظتی داپسون بر روی بقای فلپ در مدل فلپ پشتی در موش صحرایی نر

شماره

۹۸۱۶۳پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بررسی اثر محافظتی داپسون بر روی بقای فلپ در مدل فلپ پشتی در موش صحرایی نر

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

ارمغان آهنگری شیزری

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۰

نام خاص و کميت اثر

۷۲ص

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری پزشکی عمومی

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۰/۰۶/۱۴

متن يادداشت

مقدمه: فلپ های پوستی در زمینه ی زیبایی و ترمیمی در جراحی از اهمیت ویژه ای برخودار هستند. با وجود مطالعات فراوان در این خصوص، همچنان نکروز و بقای فلپ های پوستی به عنوان یک عارضه مهم مطرح می باشد. مکانیسم های متعددی من جمله التهاب اولیه سلولی ، اکسیداتیو استرس و نیز افزایش سطح سایتوکاین های التهابی و کاهش آنژیوژنز جهت تعیین پاتوفیزیولوژی بقای فلپ توصیه شده اند. از طرفی، داپسون به عنوان یک عامل موثر بر سرکوب پاسخ های التهابی اولیه در مطالعات تجربی اخیر مورد توجه قرار گرفته است. مشخصه های تاثیر این دارو بر کاهش بیان سایتوکاین های التهابی و همچنین تقویت مسیر های انژیوژنز و ضد التهابی مارا بر آن داشت که در این مطالعه برای اولین بار به ارزیابی تاثیرات داپسون بر التهاب، انژیوژنز و نهایتا بقای فلپ پوستی در مدلی تجربی بپردازیم.روش اجرا: در این مطالعه 24 موش صحرایی نر به صورت تصادفی به چهار گروه شم، کنترل، داپسون 5 mg/kg و داپسون 12.5 mg/kg تقسیم شدند. به جز گروه شم، سایر گروههای مداخله ای تحت جراحی فلپ پشتی موش های صحرایی با ابعاد 8*2 سانتی متر قرار گرفتند. گروههای درمانی داپسون خوراکی را بمدت 5 روز دریافت کرده و نهایتا در روز 7 پس از جراحی، فلپ مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. از ارزیابی درصد بافت نکروتیک جهت تعیین بقای فلپ استفاده شد. همچنین در ارزیابی هیستوپاتولوژیک به بررسی ارتشاح نوتروفیلی و ضخامت میکروسکوپیک اولسر پوستی پرداختیم. همچنین مارکر های VEGFو TNF-α با روش ایمونوفلورسانس سنجش و اندازه گیری شد.نتایج: بقای فلپ به صورت اندازه گیری درصد بافت نکروتیک به کل مساحت فلپ در گروه داپسون 12.5 mg/kg افزایش چشمگیری داشت (p < 0.001). همچنین، در هر دو گروه درمانی مشاهده شد که ضخامت اولسر پوستی و ارتشاح نوتروفیلی کاهش معناداری داشته است (p values < 0.01). هم راستا با سایر نتایج، مشاهده شد که تجویز داپسون خوراکی منجر به افزایش بیان VEGF (p values < 0.01) و کاهش بیان TNF-α ( p values < 0.001) می شود.نتیجه گیری: القای مدل فلپ پشتی باعث شکل گیری التهاب و افزایش فعالت سلولهای التهابی و نهایتا کاهش انژیوژنز می شود. تجویز داپسون خوراکی به مدت 5 روز توانست باعث کاهش پاسخ التهابی در سطح سایتوکاین ها و سلولهای التهابی و همچنین افزایش آنژیوژنز شود.

عنصر شناسه ای

التهاب

عنصر شناسه ای

Imflammation

داده رابط بین فیلدها

a09

داده رابط بین فیلدها

a09

موضوع مستند نشده

داپسون

موضوع مستند نشده

فلپ های پوستی

موضوع مستند نشده

موش صحرایی نر

موضوع مستند نشده

اثر محافظتی

کد نقش

، پدیدآور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

آهنگری شیزری، ارمغان

کد نقش

، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

دهپور، احمدرضا

عنصر شناسه اي

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20220910

شماره بازیابی

۲۴۴۵۶

شماره فيلد فرمت مبدا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y