عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
NATIONAL BIBLIOGRAPHY NUMBER
Number
۹۸۱۶۳پ
LANGUAGE OF THE ITEM
.Language of Text, Soundtrack etc
فارسی
TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Title Proper
بررسی اثر محافظتی داپسون بر روی بقای فلپ در مدل فلپ پشتی در موش صحرایی نر
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
ارمغان آهنگری شیزری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۲ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۰/۰۶/۱۴
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: فلپ های پوستی در زمینه ی زیبایی و ترمیمی در جراحی از اهمیت ویژه ای برخودار هستند. با وجود مطالعات فراوان در این خصوص، همچنان نکروز و بقای فلپ های پوستی به عنوان یک عارضه مهم مطرح می باشد. مکانیسم های متعددی من جمله التهاب اولیه سلولی ، اکسیداتیو استرس و نیز افزایش سطح سایتوکاین های التهابی و کاهش آنژیوژنز جهت تعیین پاتوفیزیولوژی بقای فلپ توصیه شده اند. از طرفی، داپسون به عنوان یک عامل موثر بر سرکوب پاسخ های التهابی اولیه در مطالعات تجربی اخیر مورد توجه قرار گرفته است. مشخصه های تاثیر این دارو بر کاهش بیان سایتوکاین های التهابی و همچنین تقویت مسیر های انژیوژنز و ضد التهابی مارا بر آن داشت که در این مطالعه برای اولین بار به ارزیابی تاثیرات داپسون بر التهاب، انژیوژنز و نهایتا بقای فلپ پوستی در مدلی تجربی بپردازیم.روش اجرا: در این مطالعه 24 موش صحرایی نر به صورت تصادفی به چهار گروه شم، کنترل، داپسون 5 mg/kg و داپسون 12.5 mg/kg تقسیم شدند. به جز گروه شم، سایر گروههای مداخله ای تحت جراحی فلپ پشتی موش های صحرایی با ابعاد 8*2 سانتی متر قرار گرفتند. گروههای درمانی داپسون خوراکی را بمدت 5 روز دریافت کرده و نهایتا در روز 7 پس از جراحی، فلپ مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. از ارزیابی درصد بافت نکروتیک جهت تعیین بقای فلپ استفاده شد. همچنین در ارزیابی هیستوپاتولوژیک به بررسی ارتشاح نوتروفیلی و ضخامت میکروسکوپیک اولسر پوستی پرداختیم. همچنین مارکر های VEGFو TNF-α با روش ایمونوفلورسانس سنجش و اندازه گیری شد.نتایج: بقای فلپ به صورت اندازه گیری درصد بافت نکروتیک به کل مساحت فلپ در گروه داپسون 12.5 mg/kg افزایش چشمگیری داشت (p < 0.001). همچنین، در هر دو گروه درمانی مشاهده شد که ضخامت اولسر پوستی و ارتشاح نوتروفیلی کاهش معناداری داشته است (p values < 0.01). هم راستا با سایر نتایج، مشاهده شد که تجویز داپسون خوراکی منجر به افزایش بیان VEGF (p values < 0.01) و کاهش بیان TNF-α ( p values < 0.001) می شود.نتیجه گیری: القای مدل فلپ پشتی باعث شکل گیری التهاب و افزایش فعالت سلولهای التهابی و نهایتا کاهش انژیوژنز می شود. تجویز داپسون خوراکی به مدت 5 روز توانست باعث کاهش پاسخ التهابی در سطح سایتوکاین ها و سلولهای التهابی و همچنین افزایش آنژیوژنز شود.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
التهاب
Entry Element
Imflammation
a09
a09
داپسون
فلپ های پوستی
موش صحرایی نر
اثر محافظتی
PERSONAL NAME - PRIMARY RESPONSIBILITY
Relator Code
، پدیدآور
آهنگری شیزری، ارمغان
PERSONAL NAME - SECONDARY RESPONSIBILITY
Relator Code
، استاد راهنما
دهپور، احمدرضا
CORPORATE BODY NAME - SECONDARY RESPONSIBILITY
Entry Element
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ORIGINATING SOURCE
Country
ایران
Date of Transaction
20220910
LOCATION AND CALL NUMBER
Call Number
۲۴۴۵۶
DATA NOT CONVERTED FROM SOURCE FORMAT
Tag of the Source Format Field
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
