بررسی تطبیقی مساله ی امامت در مدرسه کوفه و بغداد با تاکید بر علم و عصمت امام
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
/ مجید مصباح
نام ساير پديدآوران
؛ استاد مشاور: سید علیرضا حسینی شیرازی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث(قم)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۳۰۷ص.
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلیدواژه: الامامه، ریاسه عامه، الدین و الدنیا، علم الامام، العصمه، معصومون، محدثون، متوسمون، الکوفه، البغداد
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۲۹۷ - ۳۰۲؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث(گرایش کلام و عقاید)
زمان اعطا مدرک
۱۲/۱۱/۱۳۹۱
امتياز متن
۱۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
چکیده: متکلمان امامیه در دو مدرسه کوفه و بغداد پیرامون مسائل مختلف،دارای دیدگاه های متفاوتی بوده اند و از جمله مهمترین اختلاف آنها در تعریف امامت و شؤون آن یعنی علم و عصمت امام بوده است.امامت در دیدگاه متکلمان اسلامی یعنی خلافت رسل خدا(ص) در امور دین و دنیا.طبق این تعریف گستره ی زعامت امام بر مسائل مربوط به حوزه دین و همچنینی مسائل سیاسی و حکومتداری و تمامی امور مربوط به دنیا تسری و تعمیم میابد.این تعریف مورد اتفاق بزرگان متکلمین شیعه و سنی است.متکلمین امامیه،مقام مفترض الطاعة را برای امام قائل بوده اند.متکلمان امامیه در مدرسه ی کوفه پیرامون مسأله ی امامت و علم وعصمت امام دارای دیدگاه ویژه ای بوده و در این باب به نظریه پردازی های دقیقی پرداخته اند.آنان بر گستره حکومت امامت به امور دین و دنیا و زعامت امور سیاسی اعتقاد داشته و امام را اعلم زمان خویش می دانسته اند.از دیگر اندیشه های دفاعی متکلمین کوفه،عصمت امام است که در روایات رسیده از آنان و هچنین مناظرات بزرگانی چون هشام بن حکم ،به خوبی تبلور یافته است.امام را معصوم علی الاطلاق و برخوردار از عصمت الهی در هر زمان و از هر گناهی،می دانسته اند.امامت،در مدرسه بغداد بر جانشینی رسول اکرم در امور مربوط به شرع و سیاست دنیا تعبیر می شود.متکلمین مدرسه بغداد،مرجعیت دینی و سیاسی را برای امام قائل هستند.افضلیت و اعلمیت را شرط لازم تصدی مقام امامت می دانند.ایشان شرط عصمت را برای امام لازم و منشأ آن را لطف خداوند دانسته،عصمت از ترک واجب و مستحب و عصمت از هر قسم گناهی و عصمت در تمام عمر را بر امام لازم دانسته اند.برخی از متکلمان بغداد دلیل عصمت امام را امامت امام می دانند.مسأله سهو النبی و به دنبال آن سهو الإمام در دو مدرسه کوفه و بغداد جایگاهی نزدیک به یکدیگر دارند؛عده ای معتقد به سهوالإمام و بعضی منکر آن و برخی قائل به اسهاء بوده اند.در بررسی و تطبیق دو مکتب کوفه و بغداد،اختلاف چندانی در نظرات و دیدگاه های ایشان به چشم نمی خورد و تنها اختلاف مجود در روش آنها می باشد.چرا که متکلمان کوفه بر روایات تکیه بیشتری داشته اند و در مقابل متکلمان مدرسه بغداد،به عقل و استدلالات عقلی در مسائل کلامی توجه ویژه ای داشته اند.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )