مفهوم شناسی اوصاف ناظر بر بیان بودن قرآن با تکیه بر تفاسیر روائی
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/زهره نوفرستی
نام ساير پديدآوران
؛استاد مشاور: احمد غلامعلی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشکده علوم حدیث(قم)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۲۱ص
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلیدواژه: بیان، تبیان، فهم قرآن، تفاسیر روایی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
، علوم حدیث(گرایش تفسیر اثری)
زمان اعطا مدرک
1391/01/29
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده علوم حدیث(قم)
امتياز متن
۱۸/۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
همگانی بودن فهم قرآن یاانحصار فهم آن به اهل بیت(ع) محل اختلاف است. از سویی قرآن به <<بیان بودن>>خود تصریح میکند و از دگر سو، پیامبر(ص) را مبین قرآن میداند. ناسازگاری ظاهری میان فهم عمومی قرآن و فهم ویژه معصومین(ع) با مراجعه به قرآن بر طرف میشود. آیاتی که قرآن را <<بیان>>، <<ذکر>>، <<عربی>> معرفی میکند، بر فهم همگانی آن دلالت دارد و بیانگر لایهای از فهم قرآن است که برای آشنایان با ادبیات عرب ممکن است.آیاتی که قرآن را<<هدی>> و <<موعظه>> معرفی میکند به فهم ویژهای از قرآن دلالت دارد که ویژه افراد خاص است. در این پژوهش مواردی مانند حجت بودن، هدایت گری، عبرت آموزی و فصاحت قرآن، شاهدی بر ادعای فهم همگانی قرآن است و از آن جهت که <<هدی> و <<موعظه>> با <<للمومنین>> و <<لمتقین>> همنشین شده است، فهم ویژهای را میرساند. در روایات نیز دو لایه فهم همگانی و فهم ویژه تصریح شده است. در برخی آثار مفسران کهن فهم افراد خاص در عرض فهم قرآن بیان شده است ولی در میان مفسران معاصر برخی بر این عقیدهاند که فهم افراد خاص در طول فهم قرآن است.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )