در مجلدات انتشار یافته ذریعه از این رساله یاد نشده (مگر آنکه در حرف نون بیاید) (نک: ذریعه ۲۴/ ۳۸۴؛ فهرستواره کتابهای فارسی احمد منزوی ج ۴/ ۳۱۰۴.)
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
بعد حمد بیحد خدا را و نعت بیعد مصطفی (ص)و ائمه (ع) هدی را چنین بر چنین صفحه می نگارد که چون عالیحضرت خاتم الحکماء المحققین و خاتم الفضلاء و المجتهدین اعنی الجلیل النبیل ملا محمد اسماعیل المازندرانی مسکنا رساله نوروزیه پرداخته و در آن رساله علم مخالفت را افراخته و تیغ زبان را در طعن علماء اعلام آمیخته و مرکب قلم را در میدان جرح و قدح تاخته این فقیر بی بضاعت در ایام نقاهت که مذاکره و مباحثه را ایام عطلت است خواست که آنچه را در خاطر فاتر در حین مطالعه خلیده بحیز تحریر درآورد و آنچه از کلمات آن حضرت را حق داند اشاره به آن کند و آنچه را باطل داند بعد آن حجران تصحیح تصریح نماید و من اله التوفیق علی الفرقان و علیه التکلان قال حکمت پناهی ملا عماد الدین محمد (هـ: محمود) بن مسعود در مقدمه رساله نوروزیه مرتبه بر مقدمه و چهار مقاله که به اسم سلطان حمزه میرزا پرداخته می گوید که روز پیش اهل شرع از طلوع صبح صادق است تا غروب تمام جرم آفتاب و آن به ذهاب شرقیه معلوم شود و نزد منجمان اهل فارس روم از طلوع مرکز شمس است تا غروب آن و چون در بهر اصطلاحی معلوم شد شب نیز به اصطلاح معلوم شود چه ابتدای روز انتهای شب است و انتهای دور ابتدای شب و شبانه روز نزد اهل شرع از اول شب است تا اول شب دیگر و نزد باقی از اول روز است ال اول روز دیگر فقیر بی بضاعت گوید که چون ظلمت اصل و نور طاریست چنان که روایت عمربن یزید از امام بحق ناطق جعفر بن محمد الصادق علیه السلام دلالت بر آن دارد گفت بخدمت آن حضرت عرض کردم که مغیریه گمان کنند که امروز روز و شب آینده است فرمود که این کذب و مخالفت واقع است چه امروز روز شب گذشته است اهل شرع شبانه روز را آن اول شب شب تا اول شب دیگر گرفته اند اقول در این عبارت سهوی از مولف یا از ناسخ واقع شده چه حدیث دلالت بر طرایان نور بر ظلمت ندارد و صحیح آن بود که حدیث الی آخره بعد از عبارت اخیره ذکر شود و مع ذلک اگر مراد از ظلمت ظل ارض است که تعبیر آن بلیل می شود و مقصود آن است که ظلمت بوده قبل از خلق نور پس این کلامیست باطل بجهت آنکه اشعث از امام همام علی بن موسی الرضا نقل نموده که فرمودند روز مقدم است بر شب بحسب کتاب و هم بحسب حساب اما الاول فلقوله تعالی و لا اللیل سابق النهار و اما الثانی پس بجهه آنکه طالع خلق عالم سرطان است و کواکب در شرف بودهاند پس شمس در حمل بوده که عاشر و وسط السماء است و از این حدیث شریف ظاهر است که اول روز خلق شده و بعد از آن شب و اگر مراد از ظلمت عدم نور است نه ظل ارض و مقصود آنست که عدم هر حادثی اصل است .... .
متن يادداشت
... ذیحجه بود و بین الخلافتین بیست و پنجسال فاصله بود و هر محاسبی میداند که این محال است و آنچه بخاطر فاتر میرسد آنست که این زیادتی از بعض رواه باشد چه در هر دو حدیث معلی را رئیس العرفاء شیخ احمد بن فهد (ره) نقل کرد و این را نقل نکرده یا مشارالیه در این زیادتی یوم بحسب هفته یا بحسب ماه باشد و این بسیار بعید است و الله یعلم و مولف (ره) اعمال نوروز را ذکر کرده دراینمقام و چون در کتب ادعیه بتفصیل مذکور بود ما ترک کردیم مامول از صاحبان فهم آنست که در آنچه تحریر پذیرفته بعین انصاف نظر ککند و از اصلاح اغماض نکنند و اگر اصلاح پذیر نباشد نقاهت عذریست واضح هر کس نقیه شده باشد مبداند قد وقع الفراغ بین عیدی الاضحی و الغدیر فی سنه ماتین بعد الالف من الهجره النبویه علی هاجرها الف التحیه.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف این رساله مولف رسالههای بقاء اجساد و رد محاباتیه بهبهانی است
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
این نسخه چند کاتب دارد. چند رساله به خط سید محمد موسوی فرزند هدایت الله است و برخی از آنها نیز تالیف خود او است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
متن يادداشت
نسخ و نستعلیق.
متن يادداشت
به رنگهای مختلف آبی و سفید و شکری رنگ.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
بر پشت نخستین برگ دفتر یکی از کاتبان فهرست رسالههای دفتر را نوشته و مطابق فهرست مذکور دو رساله (رساله قبله خواجه نصیرالدین طوسی و یک منظومه در علم حروف) و نیز قسمت بیشتر از رساله شیخ بهایی در قبله از دفتر برداشته شده زیرا نام رسالههای مذکور در فهرست آمده اما در دفتر نیست و رساله حدوث العالم ناقص است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد سوم ، صفحه ۲۳۸۱-۲۳۸۲.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: اعیان الشیعه ۴۷؛ مطلع الشمس ؛ اعلام الشیعه۲.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
میرزا محمد مهدی این رساله را در رد بر رساله نوروزیه مولی اسماعیل خواجوئی ( - ۱۱۷۳ق.) نوشته است و چنین پیداست که خواجوئی نیز در رساله خود به رساله نوروزیه عمادالدین محمد (ظاهرا محمود بن مسعود صحیح است) نظر داشته. این نگارنده تاکنون نوروزیه عمادالدین مزبور را ندیده و از آن چیزی نمیداند جز این که (به طوری که از سخنان منقول در رساله حاضر از خواجوئی به دست میآید) مولف آن (ملقب به عمادالدین) رساله نوروزیه خود را به نام سلطان حمزه میرزا پرداخته و مشتمل بر مقدمه ۴ مقاله است (و ظاهرا مقصود محمود بن مسعود است). از رساله خواجوئی نیز تاکنون نسخهای و بلکه ذکری ندیدهام. (نک: ذریعه ۲۴/ ۳۸۱؛ فهرستواره کتابهای فارسی، احمد منزوی، ج ۴/ ۳۱۰۱.) در ضمن ترجمه او در اعیان الشیعه و روضات الجنات و نجوم السماء نیز از رساله نوروزیه او یاد نشده.
متن يادداشت
از سخن صاحب روضات پیدا است بسیاری از مولفات او در فتنه افغان از میان رفته و بسیاری از رسالههایی که او پس از فتنه افغان تالیف کرده تا زمان صاحب روضات منحصر به نسخه اصل بوده و نسخهای دیگر از آنها نوشته نشده. ولی آنچه مسلم است رساله نوروزیه جزء آثار از دست رفته خواجویی نیست به دلیل وجود رساله حاضر.
متن يادداشت
میرزا محمدمهدی شهید مولف رساله حاضر هربار سطوری چند با عنوان «قال» از رساله خواجویی نقل کرده و پس از عنوان «اقول» به نقد و شرح پرداخته و به نظر میرسد که تمام نوروزیه خواجویی در این رساله وارد شده است. شیوه خواجویی نیز چنین است که هربار چند سطر از رساله نوروزیه عمادالدین بن مسعود نقل کرده است و بنابراین این رساله حامل دو رساله دیگر نیز هست.
متن يادداشت
وی در این رساله درباره تعیین روز نوروز و اختلاف نوروز کنونی سلطانی با نوروزی که در خبر معلی بن خنیس یاد شده و نیز از تاریخچه نوروز و وضع ملکشاه سخن آورده است. خلاصه نظر خود را در اواخر رساله چنین بیان دارد: «هر کس فی الجمله اطلاعی بر علم احکام ... داشته باشد میداند که قبل از اسلام به چندین هزار سال احکام سال را از تحویل شمس به حمل میکردند و رعایت کبس را نیز عموما مختص از برای قرب اول حمل بوده و ... مقصود امام (ع) اول حمل است».
متن يادداشت
از تقویم سید محمد صالح بن عبدالواسع حسینی و رساله ذریعه النجاح او که به نام شاه سلیمان ترتیب داده یاد کرده است.