رشد اخلاقی از منظر قرآن کریم با تاکید بر آرای آیت الله جوادی آملی(دامت برکاته)
[پایان نامه]
/ محمد انور محقی
؛ محمد قربان زاده/ جلیل عابدی
: جامعه المصطفی العالمیه- نمایندگی خراسان
، ۱۳۹۹
ط، ۳۹۵ص.
کتابنامه:ص. ۳۷۳-۳۹۵؛ همچنین بصورت زیرنویس
دکتری
قرآن و علوم، گرایش علوم تربیتی
۱۳۹۹/۰۵/۰۲
در تمام ادیان و نظامهای آموزشی تربیت نسلی که دارای رشد اخلاقی و معنوی باشد مورد اهتمام قرارگرفته است هرچند که معیارهای رشد اخلاقی آنها کاملاً یکسان نبوده است. هدف از این پژوهش بررسی رشد اخلاقی از منظر قرآن کریم با تأکید بر نظرات تفسیری آیتالله جوادی آملی میباشد تا بتواند تعریف جامعی از رشد اخلاقی از منظر قرآن کریم ارائه نماید که در عرصه پرورش قرآنی مورداستفاده قرار گیرد. روش تحقیق در این رساله از نوع تحلیل محتوی بوده که نخست مفاهیم بنیادین در ارتباط با موضوع پژوهش بیانشده و سپس تعدادی از شاخصههای رشد اخلاقی از منظر قرآن کریم و نظرات آیتالله جوادی آملی و روانشناسان غربی مورد تجزیهوتحلیل قرارگرفته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که نسبیگرایی اخلاقی در نظرات بسیاری از روانشناسان غربی بهصورت برجستهای دیده میشود درحالیکه از منظر قرآن کریم و دیدگاه آیتالله جوادی آملی در اصول اخلاقی نسبیگرایی جایگاهی ندارد. در مکاتب روانشناسی غربی در ورای عوامل بروز رفتارهای بهنجار و نابهنجار چیزی تحت عنوان پاداش و عقاب اخروی وجود ندارد؛ بلکه تمامی عوامل جنبه مادی و دنیویی دارد. از منظر قرآن کریم و نظرات تفسیری آیتالله جوادی آملی علاوه بر توجه به آسایش جسمانی و آرامش روحانی، به هدف والاتری که همان نیل به مقام قرب و رضوان الهی است؛ بهعنوان غایت رشد اخلاقی نگریسته میشود؛ درحالیکه روان شناسان غربی به همان رفاه مادی و آرامش روانی بهعنوان هدف غایی از رشد اخلاقی بسنده نمودهاند. نتیجه پژوهش انجامشده نشان میدهد که رشد اخلاقی از منظر قرآن کریم برخلاف نظرات روانشناسان غربی تکبعدی نبوده بلکه منوط به رشد در هر سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری میباشد.