عنوان

بررسی اثر محافظتی داپسون بر روی بقای فلپ در مدل فلپ پشتی در موش صحرایی نر

۹۸۱۶۳پ

فارسی

بررسی اثر محافظتی داپسون بر روی بقای فلپ در مدل فلپ پشتی در موش صحرایی نر

[پایان نامه]

ارمغان آهنگری شیزری

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۰

۷۲ص

دکتری پزشکی عمومی

۱۴۰۰/۰۶/۱۴

مقدمه: فلپ های پوستی در زمینه ی زیبایی و ترمیمی در جراحی از اهمیت ویژه ای برخودار هستند. با وجود مطالعات فراوان در این خصوص، همچنان نکروز و بقای فلپ های پوستی به عنوان یک عارضه مهم مطرح می باشد. مکانیسم های متعددی من جمله التهاب اولیه سلولی ، اکسیداتیو استرس و نیز افزایش سطح سایتوکاین های التهابی و کاهش آنژیوژنز جهت تعیین پاتوفیزیولوژی بقای فلپ توصیه شده اند. از طرفی، داپسون به عنوان یک عامل موثر بر سرکوب پاسخ های التهابی اولیه در مطالعات تجربی اخیر مورد توجه قرار گرفته است. مشخصه های تاثیر این دارو بر کاهش بیان سایتوکاین های التهابی و همچنین تقویت مسیر های انژیوژنز و ضد التهابی مارا بر آن داشت که در این مطالعه برای اولین بار به ارزیابی تاثیرات داپسون بر التهاب، انژیوژنز و نهایتا بقای فلپ پوستی در مدلی تجربی بپردازیم.روش اجرا: در این مطالعه 24 موش صحرایی نر به صورت تصادفی به چهار گروه شم، کنترل، داپسون 5 mg/kg و داپسون 12.5 mg/kg تقسیم شدند. به جز گروه شم، سایر گروههای مداخله ای تحت جراحی فلپ پشتی موش های صحرایی با ابعاد 8*2 سانتی متر قرار گرفتند. گروههای درمانی داپسون خوراکی را بمدت 5 روز دریافت کرده و نهایتا در روز 7 پس از جراحی، فلپ مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. از ارزیابی درصد بافت نکروتیک جهت تعیین بقای فلپ استفاده شد. همچنین در ارزیابی هیستوپاتولوژیک به بررسی ارتشاح نوتروفیلی و ضخامت میکروسکوپیک اولسر پوستی پرداختیم. همچنین مارکر های VEGFو TNF-α با روش ایمونوفلورسانس سنجش و اندازه گیری شد.نتایج: بقای فلپ به صورت اندازه گیری درصد بافت نکروتیک به کل مساحت فلپ در گروه داپسون 12.5 mg/kg افزایش چشمگیری داشت (p < 0.001). همچنین، در هر دو گروه درمانی مشاهده شد که ضخامت اولسر پوستی و ارتشاح نوتروفیلی کاهش معناداری داشته است (p values < 0.01). هم راستا با سایر نتایج، مشاهده شد که تجویز داپسون خوراکی منجر به افزایش بیان VEGF (p values < 0.01) و کاهش بیان TNF-α ( p values < 0.001) می شود.نتیجه گیری: القای مدل فلپ پشتی باعث شکل گیری التهاب و افزایش فعالت سلولهای التهابی و نهایتا کاهش انژیوژنز می شود. تجویز داپسون خوراکی به مدت 5 روز توانست باعث کاهش پاسخ التهابی در سطح سایتوکاین ها و سلولهای التهابی و همچنین افزایش آنژیوژنز شود.

التهاب

Imflammation

a09

a09

داپسون

فلپ های پوستی

موش صحرایی نر

اثر محافظتی

، پدیدآور

آهنگری شیزری، ارمغان

، استاد راهنما

دهپور، احمدرضا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20220910

۲۴۴۵۶

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y