در این مقالعه اثر ویتامین B1 در ایجاد آنالژزی سیناپسی و تسدید اثر شل کننده ها و پیشگیری ازعوارض نامطلوب افزایش ضربا قلب و فشار خونو کاهش دوز مورد نیاز مخدر بررسی شده است. چون ویتامین های گروهB با مگانیزم نورونی سبب آنالژزی می شوند. لذا از این خاصیت استفاده می کنیم و به بیماران مخدر و شل کننده کمتری تجویز میشود تا از عوارض مخدرها و شل کنندهها حین الفاء بیهوشی و در ریکاوری کاسته یا پیشگیری گردد. چون معمولا همراه با لارنگوسکپی و انتوباسیون تراشه تاکیکاردی و هیپرتانسیون داریم و این پاسخ های قلبی- عروقی ناشی از فعالیت سمپاتیک در بیماران با محدودیت رزرو قلبی و بیماران نوروسرجی نامطلوب میباشد و سبب ایسکمی میوکارد و یا حتی نارسایی قلبی میشود قصد داریم با این روش از تغییرات شدید ضربان قلب و فشار خون بکاهیم. ما تعداد ۷۰ بیمار ارتوپدی را انتخاب و به دو گروه ۳۵ نفری تقسیم می کنیم. به یک گروه پلاسبو و به گروه دیگر ویتامین 300mg) 600mg B1، ۱۲ ساعت قبل از جراحی 300mg،۶ صبح روز عمل خوراکی) تجویز می کنیم و متغیرهای ضربان قلب و فشار خون را قبل و بعد از لارنگوسکپی به مدت ۱۰ دقیقه در لحظات ۳۰ تا ۶۰ ثانیه بعد از انتوباسیون، ۵ دقیقه و ۱۰ دقیقه بعد از آن اندازه گرفتیم. هنگام انتوباسیون اگر بیمار دچار زورزدن(buckging) شد و فاصله تارهای صوتی ثبت می شود و فاصله تارهای صوتی نیز ثبت گردید و به تمام بیماران دیازپام 5mg، مخدر سوفنتانیل ۰/۱ میکروگرم بر کیلوگرم و آتراکوریوم دوز اولیه ۲۰ ED95(priming)
و دوز انتوباسیون 0.2mg/kg و نسدونال 5mg/kg وریدی تجویز گردید و بعد از ۹۰ ثانیه انتوبه شدند. اگر بیمار هنگام لارنگوسکپی و انتوباسیون دچار تغییرات ضربان قلب و فشارخون بیش از۲۰
پایه(قبل از لارنگوسکپی) می گردید به بیمار دوز increment سوفنتانیل ۰/۱ میکروگرمبر کیلوگرم تجویز می شد و اگر بیمار دچار buckging می شد به بیمار آتراکوریوم با 0.2mg/kg increment تجویز خواهد گردید. نتایج بدست آمده نشان میدهد متغیرهای ضربان قلب، زور زدن، فاصله تارهای صوتی از هم، شلی عضلانی و دوز آتراکوریوم در دو گروه مورد مطاله اختلاف معنی داری ندارد(P>0.05) و فقط متغیرهای فشار خون با ۴۳/۲۳ meanrank (p<0.001)در گروه پلاسبو و ۲۷/۷۷ در گروه ویتامین (p<0.001) B1 و متغیر دوز مخدر سوفنتانیل با 38.9 meanrank در گروه پلاسبو، 32.1 در گروه ویتامین (p<0.016) B1 بود. در دوز سوفنتانیل ۰/۱ میکروگرم بر کیلوگرم، بیماران پلاسبو وجود ندارد ولی۲۰
از بیماران گروه ویتامین B1 قرار می گیرند که دچار ضربان قلب و فشارخون بیش از۲۰
نشده اند. در دوز سوفنتانیل ۰/۲ میکروگرم بر کیلوگرم،۷۸
از بیماران گروه تیامین و۹۸
از گروه پلاسبو قرار می گیرند و با دوز سوفنتانیل ۰/۳ میکروگرم بر کیلوگرم،۲
از هر دو گروه قرار می گیرند. در کل با توجه به اختلاف معنی دار فشار خون و میانگین دوز سوفنتانیل مورد نیاز به این تیجه می توان اشاره کرد: تیامین(Vit.B1) اثرات آنالژزیک در بیماران ایجاد می ککند.