عنوان

شهود عرفانى ملاک حقیقى بودن وجود در برهان صدیقین سینوى

فارسی

شهود عرفانى ملاک حقیقى بودن وجود در برهان صدیقین سینوى

احمد بهشتى، محمودرضا میرزاجانى

قم

تابستان/ 1391

موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس‌سره

فلاسفه خداباور همواره کوشیده‏ اند استدلالى بر وجود خدا اقامه کنند که تا حد ممکن از مقدمات فلسفى برى باشد و بدون نیاز به مخلوقات، از خود «حقیقت وجود» بر وجود حق گواه گیرند. بنابراین نخستین بار ابن‏ سینا خود را به منزله مُبدِع و پیشگام این مسئله معرفى کرد و با قیاسى «شبه‏‌برهانى»، از حال «وجود» که اقتضا دارد واجبى داشته باشد، بر «وجود خدا» استدلال کرد و آن را «برهان صدیقین» نامید؛ اما ملّاصدرا بر این برهان اشکال کرده که از راه «مفهوم وجود» بر وجود خدا اقامه دلیل شده است، و به همین دلیل آن را شبیه به صدیقین نامید. ما ضمن اینکه از زبان برخى فلاسفه تبیین مى‏‌کنیم که این برهان صدیقین است، از طریق برهان شهودى و قرین به وجودى ابن‏‌سینا، روشن مى‏‌سازیم که ابن‏ سینا با یک تیر دو نشان زده است؛ یعنى هم برهان عقلى‏‌اش را هدف رفته و هم به طریق شهودى، به حقیقت عینى وجود دست یافته است.

امکان;واجب تعالی;خلق ( ایجاد );کشف و شهود;تفسیر فلسفی;برهان وجود شناختی;مفهوم واجب الوجود;براهین اثبات وجود خدا;وجوب وجود;برهان صدیقین;اصالت وجود;برهان ان;برهان لمی مطلق;براهین اثبات واجب;

الوجود;تسلسل;شناخت;مشاء;آیات قرآن;حقیقت هستی;مراتب هستى;عقل;عرفان اسلامی;دور;

مقاله;