عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۱۰-۱۹۶۸۴
فارسی
مودت نامه ابجدی
[نسخه خطی]
/ از: ابجدی.
۱۱۹۷ق.
خشتی باریک. ۱۲/۵*۲۰/۵سم. ۱۲۶گ. ۱۵بیت.
1
خداوندا منور کن ضمیرم/ به خندان چون چمن خاک ضمیرم
ابجدی تخلص شاعری است هندی و در تذکره‌ها و فهرست‌های ایرانی و فرنگی به نام و شرح حال مولف دست نیافتم، در این نسخه (ص ۳۰) آمده:
پدر از دهر چون رنجور آمد/ بگرناتک ز بیجاپور آمد
بچنگل پت گزیده جای آرام/ بر آورده چو عنقا در جهان نام
پس از چندی شد آن دامان گلشن/ ز تقدیر الهی مولد من
و در ص ۳۱ نسخه تصریح نموده که در هفتاد و شش سالگی ارادت به علی‌اکبر نامی از مشایخ ورزیده و در این باب گفته:
چو دیدم پایه من سخت شد پست/ به دامان علی‌اکبر زدم دست
ز فیض بزم آن راس المشایخ/ به گردون سرزدم چون کوه شامخ
و مسلما متاخر از جامی ( -۸۹۸ق.) بوده. در ص ۲۴۸ گوید:
گرفتم گر تو شعر نغز گوئی/ بزرگی از سر اشعار جوئی
نیرزد قدر تو مثل نظامی/ نه بالاتر تواند شد ز جامی
به حکمت گر تو باشی جلوه گستر/ نگردی پورسینا را برابر
و شاید گفت که در ق ۱۲ق. زندگانی می‌کرده و از مندرجات ص ۲۶ نسخه به دست می‌آید که خمسه نظامی را جواب گفته.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق به سبک هندی.
دولت‌آبادی.
میشن.
1
در پایان نسخه نگارش یافته: «با نسخه اصل مقابله شده» و زیر آن مهر، یادداشتی بوده محو گردیده.
1
در ۱۳۴۵ق. در اصفهان خریده شده و مالک آن روی نسخه، بر برگی که پیش از برگ نخستین می‌باشد یادداشت نموده و نام وی را پاک کرده‌اند.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۶۹۹-۱۷۰۰.
اینک ابیاتی را که شامل نام کتاب‌های خمسه ابجدی است در اینجا می‌آوریم:
نخستین زبده الافکار گفتم/ جواب مخزن الاسرار گفتم
و زان پس رخت بستم بر دگر راه/ کشیدم سوی انور نامه بنگاه
وز آنجا باز چون گل برشکفتم/ به سوی راغب و مرغوب رفتم
چو برگشتم از آن سعدین اکبر/ بیک رشته کشیدم هفت جوهر
بر انگیزم کنون فالی دگرگون/ زنم قرعه بر آن نام همایون
گلستان می‌کنم اوراق دفتر/ ز گل‌های جمال لعل‌پرور
این کتاب را بنابر تصریح در خاتمه (ص ۲۵۰ نه) مودت نامه نام نهاده:
مودت بود چون عنوان نامه/ مودت را رقم کردم ز خامه
مودت بر سر هنگامه آمد/ از آن نامش مودت نامه آمد
و چنان‌که در ابیات بالا بدان اشاره گردید این کتاب که «مودت نامه» نامیده شده پنجمین مثنوی ابجدی و در معاشقه همایون پادشاه خوزستان با لعل پرور دختر پادشاه بدخشان می‌باشد و در جواب خسرو شیرین نظامی انشا شده و در حدود سه هزار و پانصد (۳۵۰۰) بیت است.
۱۱۹۵
ایران
کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
20121031
MF
87856
a
Y
