/ از: میرحسین بن عالم هروی غوری معروف به فخرالسادات و میر حسینی سادات رم پیش از ۷۲۰ق.
آقا شیخانعلی بن جعفرقلی گنجلو.
۱۰۵۸ق. (در نسخه: ۱۵۸).
ص ۹۶-۲۵۲.
رقعی. ۹/۵*۱۸/۵سم. ۲۵۲ص. ۱۶س.
1
2
بتوفیقش چو روشن دیدم آواز/ سخن را هم بنامش کردم آغاز
سپاس بیقیاس و منتهای بیمنتها ملکی را که ملکش بیانباز است و درگاه لطفش درگاه و بیگاه بر در بستگان او باز... .
انجام نسخه ما (که ناقص است): ... و لا ادری بانی الغیب...
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری.
عبارات تازی نسخ و عناوین به قلم شنگرف است.
اصفهانی شکری آهار مهرهدار.
میشن خرمایی سوخت.
1
گاه بالای عبارات تازی خط کشیده شده صفحه اول شماره یکم نونویس و الحاقی است و در پشت آن فهرست مندرجات کتاب نزهه الارواح نوشته شده.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۰۷۶-۴۰۷۷.
نک: دانشگاه، ۳/ ۵۰۷-۵۰۹؛ کشف الظنون، ۱۹۳۹۱۲؛ ریو، ۱/ ۴۰.
این کتاب که در تصوف است دارای ۲۸ فصل است و خود مولف فهرست فصلها را در دیباچه کتاب آورده و در فصل ۲۸ سال عمر خود را که به چهل رسیده یاد کرده است.
حسینی در همین فصل ۲۸ تصریح کرده است که سال تالیف یا فراغت از تالیف این کتاب نزهه الارواح ۷۱۱ق. بوده (در همین وقت سال عمرش به چهل رسیده). در نسخه دانشگاه که تاریخ آن اواخر ق ۱۳ق. است به جای احدی عشر و سبعمایه «احدی و عشرین و سبعمائه» نوشته شده و این نوشته که دور نیست سهو کاتب باشد، موجب آن شده است که فهرستنگار محترم سخن جامی و دیگران را درباره تاریخ مرگ حسینی نادرست پندارد امام چنانکه گفتم در نسخه ما که از تتمه ق ۱۱ق. و بسیار مصحح و پاکیزه است و به دست مردی اهل فضل نوشته شده «احدی و عشره و سبعمایه» است.