/ از: میر ابوالحسن بن میر عبدالله بن اعلم العلماء مولوی میر عنایت الله بن میر صالح حسینی (قرن ۱۳ق)
، تاریخ کتابت: قرن ۱۳ق.
؛۱۳/۵*۲۱سم. ۱۱۲ص. ۱۳س.
1
2
بسمله، حمد مبدعی را که دلهای سالکان مسالک الی الله را بنور توبه و انابت منور و مزین گردانید... .
انجام افتاده: ... سوره یونس بعد از آن هفت سوره که از سوره یونس تا سوره بنی اسرائیل بعد از آن نه که از سوره...
نوع خط:
تزئینات متن:
رکابه نویسی:
تزئینات جلد:
نستعلیق هندی.
عناوین قرمز.
دارد.
مقوایی گرم با عطف پارچهای مشکی.
1
1
1
1
1
بعضی عناوین نانویس.
آثار تصحیح در نسخه دیده میشود.
سه صفحه آغازین چند ورد و ذکر متفرقه درج شده، در ص ۱۴ و ۴، یادداشت «مطالعه شد حقیر مرتضی رشیدی بن احمد کرمانشاهی سنه ۱۳۴۴».
در چهار برگ کاغذ خطدار که داخل نسخه گذاشته شده جدول سلسلههای تصوف در هند با نام صاحب سلسله و جای مزار و سال و وفات او درج شده و کلیه سلسلهها از قادریه و چشتیه و نقشبندیه منشعب دانسته شده و نیز این عبارت در توضیح فرق بین سلسلهها: «ذکر سلسله نقشبندیه با دل است، چشتیه با زبان، قادریه با پاس انفاس، سهروردیه با گوش و کباریه با چشم».
در آغاز یادداشتهایی از طلسمات دارد.
ماخذ فهرست: جلد ۴۵، صفحه ۲۰.
مولف از شاگردان میر سید جلاالدین بخاری بود و این رساله ترجمه رساله قطبالدین دمشقی است که به زبان عربی بوده که وی به اصرار طالبان به فارسی برگردانده است، به سال ۱۲۷۵ق، در عهد سید امیر نصرالله محمد بهادر سلطان، در یک مقدمه و سه مقصد: