/ از: قوام الدین محمد بن محمدمهدی حسنی سیفی قزوینی (۱۱۴۹)
؛۱۲*۱۸/۸سم. ۱۴۳گ. ۱۰س.
در منظومه خط ذیل تاریخ مذکور یادداشتی است متذکر بر اینکه ملا محسن ادیب نحوی شاگرد ناظم شرحی بر رمح الخط نگاشته و آن را «تقویم الخط فی شرح رمحه الخط» نامیده است.
معتمدالدوله فرهاد میرزا ذیل آن نوشته «این رباعی خط مرحوم سید میرزا قوام الدین است».
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
تزئینات جلد:
نسخ نیمه معرب.
اشعار دو ستونی، علائم شنگرف.
مجدول به طلا و مشکی.
تیماج سورمهای پر رنگ ضربی گره دار.
1
1
1
برگ دوم الحاقی، در آغاز یادداشتی است بخط فرهاد میرزا بن ولیعهد که نسخه را رئیس الاطبا برایش تعارف فرستاده به سنندج رسیده است در تاریخ ۱۸ ربیع الثانی ۱۲۸۹.
یادداشتهایی در اهمیت مولف و نسخه در آغاز نگاشته است.
در پایان این دو بیت بخط مولف درج شده با مهر مستطیل او: «مامول العاقبه الحسنی قوام الدین» این نسخه که گرد کلفت از خاطر رفت/ در حکمت اخلاق سخن چون در سفت// در حکمت اندیشه به (لب عقل) نظمش سنجید/ (معیار خرد) برای تاریخش گفت(۱۱۲۵).
4
1
1
3
امضای بلاغ در سال ۱۱۲۸ دارد (عصر مولف وبه خط وی).
از تملکات فرهاد میرزا بن ولیعهد چنان که مذکور افتاد.
از متملکات صدر الافاضل لطفعلی بن محمدکاظم تبریزی در روز غدیر ۱۳۲۲.
دارای مهر مستطیل «مامول العاقبه الحسنی قوام الدین» (از ظرایف این مهر آن است که واژه «الحسنی» یک بار نوشته شده ولی دو بار منظور شده العاقبه الحسنیبه ضم حا، و قوام الدین الحسنی به فتح حا).
منظومهای است پنجگانه در پنج علم مجزا:
۱. منظومه طب، در نظم قانونچه، و آن را المفرح القوافی نام نهاده است.
۲. حساب که نظم خلاصه الحساب شیخ بهائی است، این منظومه در سال ۱۱۲۳ پایان یافته است: تاریخها اذ نظمت فصیحه/ قد املیت بالعروه الصفیحه (۱۱۲۳)
۳. اسطرلاب.
۴. خط، این منظومه را «رمح الخط فی نظم رسم الخط» نامیده و سال ۱۱۲۳ به نظم در آمده: هذا کتاب حسنه جلی/ فی نظمه و قدره علی// ارخته بصبح فیض منجلی/ فقلت رمح الخط سمکه علی (۱۱۲۳)
۵. تهذیب اخلاق، این منظومه در چهار باب است، به سال ۱۱۲۵ به سلک نظم در آمده و چنین پایان یافتته است: تم بعون الله ذی الجلال/ تهذیب الاخلاق بلا ملال// دستور فضل حجمه صغیر/ فی وضعه و قدره کبیر.