امام فخر رازی، متکلم، متفکر و مفسر بزرگ اسلامی، در نیمه دوم قرن ششم ه ق/ دوازدهم م، در منطقه خوارزم به مدت شش سال به فعالیت های علمی و کلامی اشتغال داشته است. این سرزمین، از نظر بینش فکری و مدرسه عقلی تنها منطقه ای در شرق عالم اسلام بود که با جدیت تمام از آموزه های کلامی و معارف عقلی دفاع می کرده است؛ همچنین نظر به امنیت سیاسی و ثبات اجتماعی توأم با پیشرفت مادی و بالا بودن سطح مناظرات و مباحث کلامی، از چنان جذابیتی بهره مند بود که دانشمندانی مانند امام فخر رازی را به سوی خود جذب و جلب نمود. در این مقال نویسنده کوشیده، پس از ارزیابی حیات علمی و مذهبی فخر رازی، مناسبات سیاسی و همکاری او با سلاطین خوارزمشاهی یعنی سلطان تگش و علاءالدین محمد، مجالس بحث و درس او در خوارزم خاصه مناظرات کلامی او با معتزله، حشویه و مسیحیت خوارزم را بررسی نماید.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
معتزله;فرقه حشویه;فخر رازی;خوارزم;خوارزمشاهیان;حشویه;معتزله;خوارزمشاهیان;تاریخ علم کلام;