عنوان

مقایسه اثربخشی ریسپریدون و آریپیپرازول در کاهش پرخاشگری نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک بستری در بیمارستان روانپزشکی رازی در سال 99 در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور کنترل شده

شماره

پ۱۳۳

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

مقایسه اثربخشی ریسپریدون و آریپیپرازول در کاهش پرخاشگری نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک بستری در بیمارستان روانپزشکی رازی در سال 99 در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور کنترل شده

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

عباس محمودی قرا

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

نام خاص و کميت اثر

۷۷ص

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

20

نظم درجات

07

متن يادداشت

مقدمه: اختلال سلوک یک اختلال روان‌پزشکی شایع در کودکان و نوجوانان می‌باشد که به علت ایجاد آسیب و زیان به خود و دیگران موجبات آزار و تشویش والدین را فراهم می‌آورد. یکی از علایم همراه و مشکل‌ساز اختلال سلوک پرخاشگری است. در کار بالینی آنتی‌سایکوتیک‌ها برای کنترل رفتارهای اخلالگر انه به کار می¬روند، به‌ویژه زمانی که پرخاشگری نمای اصلی بیمار باشد؛ گرچه برای اثبات اثربخشی و بی‌خطر بودن این داروها در اختلال سلوک مطالعات کافی انجام نشده است. این مطالعه باهدف مقایسه تأثیر ریسپریدون و آریپیپرازول در کاهش پرخاشگری مبتلایان به اختلال سلوک در کودکان 18-10 سال، انجام شده است.روش کار: در این کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده، 62 کودک که طبق تشخیص روان پزشک و مطابق معیارهای DSM5 مبتلا به اختلال سلوک تشخیص داده شدند، انتخاب شده و به روش تخصیص تصادفی در دو گروه 31 نفره توزیع شدند. گروه اول تحت درمان با دوز 1 میلی‌گرم ریسپریدون و گروه دیگر تحت درمان با 5/2 میلی‌گرم آریپیپرازول قرار گرفتند و سپس به تدریج با توجه ‌به تحمل بیمار و در طی 6 هفته دوز دارویی هر دو گروه افزایش یافته و در گروه ریسپریدون به 4 میلی‌گرم و در گروه آریپیپرازول به 20 میلی‌گرم افزایش داده شد. در پایان هفته های 1،2،4،6 شدت پرخاشگری بیماران از طریق پرسش نامه سنجش پرخاشگری باس و پری و Clinical Global Impression scale – Sevirity (CGI –S) ارزیابی شده و نتایج دو گروه با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: سطح پرخاشگری بیماران دو گروه در پایان هفته اول، دوم، چهارم و ششم بعد از شروع درمان تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان نداد. میانگین نمره پرخاشگری در گروه ریسپریدون از 4/18 ± 98.9 به 15.6 ± 85.5 در پایان هفته ششم رسید و این کاهش از نظر آماری معنادار بود (0.001> P). در گروه آریپیپرازول نیز نمره پرخاشگری از 17.9 ± 100.9 در پایان هفته اول به 15.4 ± 91.7 در پایان هفته ششم رسید که از نظر آماری معنادار بود (0.001> P). در بررسی بین گروهی روند تغییرات نمره پرخاشگری بین دو گروه اختلاف معنی‌دار نداشت(8/0 =P). نتیجه‌گیری: باتوجه‌به یافته‌های مطالعه حاضر به نظر می‌رسد تأثیر دو داروی ریسپریدون و آریپیپرازول در کنترل علایم اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان مشابه بوده و هر دو دارو در کاهش پرخاشگری مؤثر می‌باشند و با در نظر گرفتن شرایط بیمار و عوارض جانبی داروها می¬توان از آنها استفاده کرد. کلیدواژه‌ها: اختلال سلوک، ریسپریدون، اریپیپیرازول:Introduction: Behavioral disorder is a common psychiatric disorder in children and adolescents that causes parental harassment due to injury to themselves and others. Aggressive behavior disorder is one of the accompanying and problematic symptoms. In clinical practice, antipsychotics are used to control disruptive behaviors, especially when aggression is the main feature of the patient; However, insufficient studies have been performed to prove the efficacy and safety of these drugs in conduct disorder. The aim of this study was to compare the effect of risperidone and aripiprazole in the treatment of conduct disorder in children aged 10-18 years .Methods : In this randomized double-blind clinical trial, 62 children who were diagnosed with conduct disorder according to the diagnosis of a psychiatrist and according to DSM5 criteria were selected and randomly assigned to two groups of 31 people. The first group was treated with a dose of 1 mg risperidone and the other group was treated with 2.5 mg aripiprazole. In the aripiprazole group, it was increased to 20 mg. At the end of weeks 1, 2, 4, 6, the severity of patients' aggression was assessed through the Bass and Perry Aggression Questionnaire and the Clinical Global Impression Scale - Sevirity (CGI-S) and the results of the two groups were analyzed with SPSS software .Results: The level of aggression in the two groups at the end of the first, second, fourth and sixth weeks after the start of treatment did not show a significant difference between the two groups. The mean score of aggression in the risperidone group increased from 98.9 18 18.4 to 85.5 6 15.6 at the end of the sixth week and this decrease was statistically significant (P <0.001). In the aripiprazole group, the aggression score increased from 17.9 ± 100.9 at the end of the first week to 15.4 ± 91.7 at the end of the sixth week, which was statistically significant (P <0.001). In the intergroup study, the trend of aggression score changes was not significantly different between the two groups (P = 0.8 Conclusion: According to the findings of the present study, it seems that the effects of risperidone and aripiprazole in controlling the symptoms of conduct disorder in children and adolescents are similar and both drugs are effective in reducing aggression. They can be used depending on the patient's condition and the side effects of the drugs. keyword:conduct;risperidone;aripiprazole

عنصر شناسه ای

پرخاشگری

تقسیم فرعی شکلی

نوجوانان

عنصر شناسه اي

محمودی قرا

ساير عناصر نام

عباس

کد نقش

پديدآور

عنصر شناسه اي

حبیبی

عنصر شناسه اي

دودانگی

عنصر شناسه اي

نوروزی

ساير عناصر نام

نسترن

ساير عناصر نام

نسرین

ساير عناصر نام

مهدی

کد نقش

استاد راهنما

کد نقش

استاد راهنما

کد نقش

استاد مشاور

کشور

ایران

سازمان

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

تاريخ عمليات

20220622

شماره بازیابی

پ۱۳۶ ۱۴۰۰

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

279226

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y