تاریخنگاری آکادمیک در ایران؛ پیدایی، دگرگونی و کارکرد (1357 – 1285خ)
نام نخستين پديدآور
اصغر شوهانی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
حقوق و علوم اجتماعی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۲
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۶۱۰ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
تاریخ گرايش ایران دوره اسلامی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۲/۰۶/۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پژوهش پیشرو بر آن است که پیدایی، دگرگونی و کارکرد جریان «تاریخنگاری آکادمیک» در ایران را در سالهای 1285 تا 1357 واکاود. از این رو تلاش میکند زمینههای پیدایش این جریان را پیش از تاسیس دانشگاه تهران پی بگیرد. بنابراین به ریشههای آن، از خلال بحران در «پارادایم تاریخنویسی» در عصر قاجار بازمیگردد و به گسست کامل از آن همزمان با جنبش مشروطهخواهی و جابهجایی «پارادایم تاریخپژوهی» در آغاز قرن چهاردهم خواهد پرداخت و به دنبال آن تاثیر تاسیس رشتهای شدن دانش تاریخ در درون نهاد دانشگاه را بر تاریخنگاری معاصر ایران بررسی خواهد کرد. در واقع کلیت این رساله به دنبال تبیین منطق و سازوکارهای گذار پارادایمی در حوزۀ تاریخنگاری معاصر ایران در گونة تاریخنگاری آکادمیک در تمایز با دیگر گونههای پارادایم تاریخپژوهی (چپ، رسمی، نخبهگرا، عامهپسند، و الهبات رهاییبخش) است. برای فهم این گذار ایده تاسیس رشته تاریخ و نسبت رشتهای شدن این دانش با تغییرات سیاسی و اجتماعی (پیدایی)، تاثیر تغییرات درونی نهاد دانشگاه و دپارتمان تاریخ بر «پارادایم تاریخپژوهی» (دگرگونی) و کارنامة تاریخنگاری آکادمیک (کارکرد) پرداخته خواهد شد. همچنین بنا به سرشت کرنولوژیک و رویکرد پارادایمیک در این رساله سعی شده است چهار مقطع قاجار (بحران)، مشروطه تا تاسیس دانشگاه تهران (تعلیق)، از تاسیس دانشگاه تا چرخش نظام آموزشی در دهة چهل خورشیدی (تاسیس) و از چرخش نظام آموزشی تا انقلاب 57 (تثبیت و نهادسازی) را در چهار فصل جداگانه و هر یک در سه سطح مرکزی یا پنهان (گفتمانها و ایدهها)؛ سطح میانی (نهادها و هنجارها)؛ و سطح بیرونی یا ملموس (کنشگران و آثار) واکاود.
متن يادداشت
This research has been dedicated to analyzing the advent, transformation and function of the "academic historiography" stream in Iran from 1285 SH to 1357 SH. The study is about to trace the inception of the mentioned stream preceding the establishment of the University of Tehran. It asserts that this stream roots back to the historical paradigm crisis during the Qajar era. This crisis led to a definitive divergence from that paradigm, occurring concurrently with the Constitutionalism movement and the evolution of the "historical research paradigm" at the outset of the fourteenth century. The study subsequently investigates the impact of integrating historical studies into the university system on contemporary Iranian historiography.In fact, the general outline of the dissertation has to do with explaining the rationale and mechanisms governing paradigm shifts within the contemporary Iranian historiography domain. This kind of historiography has a distinct nature in comparison with other kinds such as leftist, official, elitist, and populist historiographies. To grasp the transition to contemporary historiography, the study examines the origin of the history department concept and its alignment with political and societal changes (emergence). Furthermore, it scrutinizes the effect of internal shifts within the university institution and the history department on the "historical research paradigm" (transformation), as well as the roles of academic historiography (function).Moreover, as a result of chronological nature and paradigmatic approach, the dissertation methodically dissects four distinct eras: the Qajar era (crisis), the Constitutional movement until the University of Tehran's establishment (suspension), the period from the University's founding to the alteration of the educational system (establishment), and the educational system's transformation culminating from the educational Revolution (1342 SH) to the 1357 SH. (consolidation and institutionalization). Each and every of these eras are explored in a three-level investigation: the central or latent level (discourses and concepts), the intermediary level (institutions), and the outer or palpable level (actors and consequences).
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
"Academic Historiography" stream in Iran; Advent, Transformation and Function (1906-1979 A.D)
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )