عنوان

ارزیابی و مقایسه‌ی تطبیقی تاب‌آوری بافت قدیم و جدید شهر تبریز

شماره

پ۲۸۹۴۷

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

ارزیابی و مقایسه‌ی تطبیقی تاب‌آوری بافت قدیم و جدید شهر تبریز

نام نخستين پديدآور

رضا بشارتی

نام ناشر، پخش کننده و غيره

جغرافیا و برنامه ریزی شهری

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۲

نام خاص و کميت اثر

۱۴۱ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری

نظم درجات

جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۲/۰۳/۲۴

متن يادداشت

با توجه به وجود مستمر بحران‌ها و مخاطرات و افزایش آسیب‌های ناشی از آنها بر شهرها، در عصر حاضر مفهوم تاب‌آوری شهری به یک اجماع جهانی برای دستیابی به توسعه‌ی پایدار شهری تبدیل شده است. در این راستا، به‌منظور برنامه‌ریزی و تحقق شهر تاب‌آور، اولین قدم شناسایی وضعیت ابعاد و مؤلفه‌های این رویکرد در فضاها و بافت‌های مختلف شهری محسوب می‌گردد. با توجه به اهمیت موضوع، هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل تبیین‌کننده‌ی تاب‌آوری و بررسی میزان مطلوبیت ابعاد مختلف آن در بافت جدید و قدیم کلان‌شهر تبریز و همچنین آینده‌پژوهی تاب‌آوری در بافت‌های مورد مطالعه می‌باشد. بنابراین، روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از منظر ماهیت اکتشافی-تطبیقی بوده که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار Amos و تحلیل اثرات متقاطع در نرم‌افزار MICMAC استفاده شده است. جامعه‌ی آماری تحقیق نیز شامل شهروندان بافت جدید و قدیم شهر تبریز و مدیران، مسئولان و نخبگان دانشگاهی بوده که بر مبنای فرمول کوکران 384 نفر به‌عنوان حجم نمونه‌ی شهروندان و 30 نفر به‌عنوان حجم نمونه‌ی مدیران، مسئولان و نخبگان دانشگاهی بر مبنای روش دلفی هدفمند تعیین گردیده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که مهمترین عوامل تبیین‌کننده‌ی تاب‌آوری در بافت قدیم شهر تبریز عوامل فردی، اجتماعی و مدیریتی-نهادی به ترتیب با ارزش 63/0، 61/0 و 54/0 و در بافت جدید شهر عوامل کالبدی-زیست‌محیطی، اقتصادی و مدیریتی-نهادی به ترتیب با ارزش 77/0، 72/0 و 69/0 می‌باشد. همچنین نتایج نشان می‌دهد که بافت جدید شهری از منظر استحکام سازه‌ای و کالبد در وضعیت مطلوب‌تری قرار داشته، درحالی‌که بافت قدیمی دارای سرمایه‌های انسانی و اجتماعی مناسب‌تری می‌باشد. این موضوع ناشی از نظام مدیریتی حاکم یعنی تکنوکرات‌گرا بوده که اثرات مختلفی بر روی بافت‌های قدیم و جدید شهر داشته است. از طرفی با توجه به کمبود پیشران‌های استراتژیک در راستای بهبود وضعیت موجود، آینده‌ی تاب‌آوری در بافت قدیم و جدید شهر تبریز ناپایدار خواهد بود.

متن يادداشت

Abstract: Due to the continuous existence of crises and dangers and the increasing and damages caused by them on cities, in the present era, the concept of urban resilience has become a global consensus to achieve sustainable urban development. In this regard, in order to plan and realize a resilient city, the first step is to identify the dimensions and components of this approach in different urban spaces and textures. Due to the importance of the subject, the purpose of this study is to identify the factors explaining resilience and to investigate the desirability of its various dimensions in the new and old texture of Tabriz metropolis, as well as the future research of resilience in the studied textures. Therefore, the research method in the present study is applied in terms of purpose and in terms of exploratory-comparative nature which for data analysis has been used of structural equation modeling in Amos software and cross effects analysis in MICMAC software. The statistical population of the study also includes citizens of the new and old context of the city of Tabriz, as well as city managers and officials and academic elites which Based on Cochran's formula, 384 people were selected as the sample size of citizens, and 30 people were determined as the sample size of managers, officials and university elites based on the targeted Delphi method. Findings indicate that the most important factors explaining resilience in the old texture of Tabriz are individual, social and managerial-institutional factors with a value of 0.63, 0.61 and 0.54, respectively, and in the new texture of the city physical-environmental and economic factors and managerial-institutional with a value of 0.77, 0.72 and 0.69, respectively. The results also show that the new urban texture is in a better position in terms of structural and physical strength, while the old texture has more appropriate human and social capital. This issue is due to the ruling management system, ie technocrats, which has had different effects on the old and new textures of the city. On the other hand, due to the lack of strategic drivers to improve the existing situation, the future of resilience in the old and new texture of Tabriz will be unstable.

عنوان گونه گون

Assessment and comparative evaluation of old and new texture resilience of Tabriz

عنصر شناسه اي

‏بشارتی،

ساير عناصر نام

‏رضا

کد نقش

تهیه کننده

عنصر شناسه اي

‏تیموری،

عنصر شناسه اي

محمودزاده،

ساير عناصر نام

‏ایرج

ساير عناصر نام

‏ حسن

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

تبریز