مقایسه تاثیر دو شدت متفاوت تمرینات پلایومتریک بر توان بی هوازی و استقامت در توان والیبالیست های جوان
نام نخستين پديدآور
/امین روشنی خیاوی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: تربیت بدنی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
تربیت بدنی - فیزیولوژی ورزشی
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۳/۰۵/۰۱
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
امروزه تمرینات پلایومتریک، تقریبا در تمام رشتههای ورزشی به عنوان روش تمرینی ارتقاء آمادگی جسمانی مورد استفاده قرار می گیرد .ولی تحقیقات کمی تأثیر شدتهای متفاوت آن را بر ارتقاء آمادگی جسمانی مورد بررسی قرار داده است .لذا هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر شدتهای متفاوت تمرینات پلایومتریک بر شاخصهای توان بی هوازی) آلاکتات و لاکتات بی هوازی(، چابکی و استقامت در پرش در مردان جوان والیبالیست انجام شد .آزمودنیهای مورد مطالعه ۱۸ نفر در سه گروه تمرینی تمرینات پلایومتریک) گروه بار فزآینده متشکل از ۶ نفر با میانگین سنی ۶۹/۱۷ سال و قد ۳/۱۷۲ سانتیمتر و وزن ۶۶/۶۷ کیلوگرم و BMI ، ۷۸/۲۲ کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی ۱۲/۱۶) و) گروه بار ثابت متشکل از ۶ نفر با میانگین سنی ۷۵/۱۶ سال و قد ۶۶/۱۷۱ سانتیمتر و وزن ۵/۶۳ کیلوگرم و BMI ، ۴۹/۲۱ کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی ۸۱/۱۴) و) گروه گواه متشکل از ۶ نفر با میانگین سنی ۳۲/۱۷ سال و قد ۵/۱۷۵ سانتیمتر و وزن ۳۳/۶۳ کیلوگرم و BMI ، ۵۷/۲۰ کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی ۲۸/۱۴) قرار گرفتند .پروتکل فعالیت هر گروه شامل ۱۵ دقیقه گرم کردن، ۲۰ دقیقه فعالیت پلایومتریکی با روش خاص خود و به صورت) با شدت ۵۰ درصد برای گروه بار ثابت به مدت ۶ هفته و با شدت ۴۰درصد دو هفته، ۵۰ درصد دو هفته و ۶۰ درصد به مدت دو هفته برای گروه بار فزآینده (و ۵ دقیقه فعالیت سرد کردن .در پایان تمرینات، رکوردگیری از شاخصهای پرش ارتفاع، استقامت در پرش ، آزمون چابکی و آزمون رست (RAST) که دو روز قبل از شروع تمرینات به عمل آمد و پس از پایان تمرینات که به مدت ۸ هفته به طول انجامید، رکوردگیری مجدد، جهت بررسی تأثیر تمرینات در این شاخصها بعد از دو روز به عمل آمد .دادههای تحقیق با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه بررسی و در صورت معنیدار بودن تغییرات و جهت مشاهده اختلاف بین گروهها از آزمون تعقیبی شفه جهت بررسی نتایج استفاده شد .یافتههای بدست آمده نشان داد که نمرات بدست آمده در دو گروه تمرینی در آزمون پرش ارتفاع و چابکی معنیدار می باشد ( P<۰.۰۵)و در آزمونهای توان بی هوازی) لاکتات (و استقامت در توان اختلاف معنیداری را با گروه گواه نشان نداد .(P>۰.۰۵) هر چند که تغییرات افزایشی در آزمونهای مذکور دیده می شود و سهم گروه بار فزآینده بیشتر از بار ثابت می باشد
متن يادداشت
Today, Plyometric training are increasingly planned and performed in almost all sports in order to improve physical fitness training plans. However, there are rarely researches whish have investigated the effects of variable rates led to the physical fitness promotion. Therefore, the aim of present study was to investigate the effect of different plyometric training intensities on the fitness indices as follow: anaerobic power (Lactate and anaerobiclactate), agility and endurance in young male volleyball players. Eighteen subjects volunteered to participate in present study and they were randomly put into two plyometric training group (6 patients with a mean age, height 3/172 69/17 and 66/67 weight and BMI, 78/22 and 16.12 fat in progressive training) and (6 75/16 patients with a mean age, height and weight 66/171 5/63 and BMI, 49/21 fat percentage 81/14 in constant training and (6 patients with a mean age, height 5/175 and 32/17 33/63 weight and BMI, 57/20 fat and 28/14 in the control group). The protocol for each group was as follows: 15-minute warm up, 20 minutes and 5 minutes of Plyometric, which was followed bycooling. At the end of training, the parameters of interest were recorded (vertical jump, agility and endurance in the jump test, RAST test) which was taken two days before the start of training. At the end of training sessions, which lasted for 8 weeks and three times a week all data for parameters of interest were collected. Then,data were evaluated by using one-way ANOVA; the Scheffe test was used to evaluate post-hoc results in case of being significance. The results demonstrated that the test scores obtained in the high jump and agility training groups is statistically significant (P <0.05) and anaerobic power tests (lactate) and the strength of the controls showed a significant difference. (P> 0.05). Although these tests can be considered in, a way that both constant and progressive Plyometric training lead to increased values of interested parameters but it is the latter that is placed above constant plyometrictraining
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )