صورت ومعنا یا محتوا از تعابیر واصطلاحات پر کاربرد در حوزة مباحث فرهنگی و ادبی محسوب می شود . زمینه وکارکردهای گذشته این دو واژه را نمی توان در زبان وادب فارسی نادیده گرفت.بحث صورت ومعنا یکی از مهم ترین دغدغه های فکری علمای بلاغت و ادبای ایرانی بوده است .هرکدام از آنان بنا به برداشت وتصور خود از این دو تعبیر ضمن بحث های طولانی تعاریفی نیز در این خصوص به عمل آورده اند که می توان از لابه لای آن به یک اصول و قواعد دراین عرصه دست یافت .مراد ما از واژة صورت و معنا مساوی با مفهوم غربی و مدرن آن یعنی فرم وفرمالیسم وساختار گرایی ومعنا گرایی نیست که امروزه از موضوعات داغ ونحله های مختلف علمی وادبی مغرب زمین محسوب می شود بلکه منظور ما از صورت در این پژوهش بررسی وتحلیل ارکان وفروع واجزای پر بسامد یک مادر صورت اصلی و اولیه یا مادر الگویی مثلا به نام قصیده است. بنابراین صورت در این پژوهش همان مادر ساخت اولیه است که مبنا والگوی عمل سرایش قرارمی گیرد وشاعرنیز ملزم است براساس قواعد و قوانین همان صورت اولیه ،شعر بسرایدتا مورد پذیرش جامعة ادبی قرار گیرد .محتوا یا معنایی که در این تحقیق مورد نظر نگارنده است ، مطلق پیام و فکر ویا مطلب مندرج در بطن بیت ،شکل یا قالب ادبی است واین پیام ومعنا در ورای صورت و ظاهر کلام ویا در درون آن قرار گرفته است.بررسی وتحلیل آثار ادبی از این منظر می تواند بسیاری از مختصات سبکی و طرز تفکر سراینده را برای ما معلوم گرداند .ما ،در این پایان نامه با این دیدگاه به تحلیل و بررسی قصاید منوچهری پرداخته ایم
متن يادداشت
Form and meaning or content are most frequent terms and interpretations used in the cultural and literary issues scope. The contexts and functions of these words cannot be ignored in Persian language and literature. The issue of form and meaning is one of the main intellectual challenges of the Iranian rhetoricians and literary men. Each of them has proposed definitions according to their accounts on these words in spite of stating long discussions; however, principles and basics can be extracted from these definitions. Our objective of form and meaning is not equaled the modern and western concepts of form, formalism, structuralism and semantics which are considered as the main topics of the western various academic and literary discussions. The purpose of this research is to investigate and analyze the elements and subdivisions and most frequent components of a main form or prototype called ode (qaside). Therefore, form in this research is a prototype which is considered as the base and paradigm for composing of poems and the poet is obliged to write poem in accordance to this prototype principles and rules in order to be accepted by the society. The content or meaning considered in this research is absolute message, thought or issues mentioned in the couplet and literary form; the message and content are beyond the form or inside it. Examining the literary works from this perspective can clarify most of the stylistic features and the poet ideology. This thesis investigates the Manuchehri odes from this viewpoint
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )