ارزیابی اثرات ضد التهابی پماد کورکومین در درماتیت تماسی القا شده به وسیله دی نیترو کلرو بنزن در مدل موش سوری
نام نخستين پديدآور
/فاطمه هاشمی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دامپزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۵
نام توليد کننده
، راشدی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
دکتری حرفه ای دامپزشکیDVM))
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۵/۰۶/۱۴
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پیشزمینه :یکی از عوارض پس از عملی که جراحان با آن مواجه اند، ابتلا به درماتیت تماسی در اثر عوامل مختلفی همچون اسکراب موضع عمل با محلول بتادین، نخهای بخیه، بانداژ و حتی دستکش جراحی است .درمان معمولی که برای این معضل وجود دارد، استفاده از داروهای کورتیکوستروئیدی است که پیامدهای ناخواستهای به دنبال دارد .کورکومین که ماد موثر موجود در زردچوبه است، اثرات ضد التهابی شناخته شدهای دارد .روش کار :در این مطالعه از بیست قطعه موش سوری نر نژاد بالب/سی استفاده شد .موشها به چهار گروه پنج قطعهای تقسیم گردیدند .در گروههای کنترل منفی، کنترل مثبت و تیمار با استفاده از ماد دی نیترو کلرو بنزن نخست حساسیتزایی در پوست قسمت پشتی حیوانات ایجاد شده در مرحل بعدی درماتیت تماسی در لال گوش القا گردید .در گروه تیمار از پماد حاوی کورکومین به صورت موضعی به مدت یک هفته استفاده شد .در گروه کنترل مثبت پماد بتامتازون به صورت موضعی به کار رفت .در گروههای کنترل منفی و شم نیز از وازلین به عنوان حامل پماد استفاده گردید .ضخامت لال گوش در روز نخست آزمایش، پس از القای درماتیت تماسی، و پس از اتمام دور تیمار اندازیگیری شد .موشها پس از اتمام دور تیمار آسانکشی شده و نمونههای گوش پس از تثبیت در محلول فرمالین ۱۰ و تهی مقاطع میکروسکوپی، به روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگآمیزی گردیدند .نتایج :نتایج ماکروسکوپیک نشانگر آن بود که در هر سه گروه کنترل منفی، کنترل مثبت و تیمار درماتیت در گوش ایجاد شد .تفاوت برهمکنش روز و گروه در روزهای) ۲۲ پس از القای درماتیت و درست پیش از آغاز تیمار (و) ۳۰ آخرین روز پس از تیمار (از نظر آماری معنادار (p<۰.۰۵) بود .مقایس نتایج در هر گروه به صورت مجزا نیز همین امر را نشان داد .آنالیز آماری دادههای هیستوپاتولوژی نشان داد که فاکتورهای پرخونی، خونریزی، و عفونت ثانویه در هیچکدام از گروههای مورد آزمایش تفاوت معناداری با هم ندارند .(p۰.۰۵) ولی این تفاوت در مورد ادم، شدت التهاب، و ضخامت اپیدرم معنادار (p<۰.۰۵) بود .هر سه فاکتور التهاب، ادم و ضخامت اپیدرم در گروه کنترل منفی در مقایسه با گروه شم به صورت معناداری بیشتر بود، که نشاندهند صحت القای درماتیت تماسی در گروههای مورد آزمایش میباشد .مقایس گروه شم با گروه کنترل مثبت نشان داد که تفاوت در میزان التهاب معنادار بوده و در فاکتورهای ادم و ضخامت اپیدرم معنادار نیست .از سوی دیگر این تفاوت در مقایس گروه کنترل مثبت با گروه کنترل منفی در هر سه مورد معنادار بود .مقایس گروه تیمار با گروه شم نشان داد که تفاوت در ادم در این گروهها معنادار نیست، لیکن شدت التهاب و ضخامت اپیدرم تفاوت آماری معناداری با هم داشتند .مقایس بین گروههای تیمار و کنترل منفی نیز همین نتایج را نشان داد .هیچکدام از این فاکتورها در مقایس گروه تیمار و کنترل مثبت تفاوت معناداری با هم نداشتند .نتیجهگیری :با توجه به یافتههای این مطالعه میتوان نتیجهگیری کرد که استفاد موضعی از پماد حاوی کورکومین در موشهای مبتلا به درماتیت تماسی آلرژیک میتواند التهاب، ادم و ضخیمشدگی اپیدرم پوست را به میزان قابل ملاحظهای کاهش دهد، که این اثرات قابل مقایسه با اثرات درمانی داروهای کورتیکوستروئیدی موضعی میباشند
متن يادداشت
Background: One of the post-surgical complications surgeons encounter is contact dermatitis caused by several factors such as povidone iodine scrub solution, suture materials, bandages and even surgical gloves. Conventional treatment for this problem is the use of corticosteroids that may cause undesirable side-effects. Curcumin is the active component of turmeric that have known anti-inflammatory effects. Methods: Twenty male BALB/c mice were used in this study. The mice were equally divided into four groups. The negative control, positive control, and treatment groups were sensitized by dinitrochlorobenzene painting on dorsum of the mice, and then contact dermatitis was created on the ear of the mice. Curcumin topical ointment was applied to the ear of the treatment group for a week. Betamethasone ointment was used in the positive control group. Contact dermatitis left untreated in the negative control and sham groups. Ear thickness was measured atthe beginning of the study, after dermatitis induction, and after one-week treatment period. After completing the course of treatment, the mice were euthanized and skin specimens were fixed in formalin solution, sectioned and hematoxylin and eosin staining. Results: Macroscopic evaluations revealed that contact dermatitis was induced in all of the negative control, positive control, and treatment groups successfully. Day and group interaction differences in day 22 (after induction of dermatitis and just before treatment period) and day 30 (last day after treatment) were significant (p<0. 05).Comparison of the results in each group separately also showed the same. Histopathologic data analysis showed that hyperemia, hemorrhage, and secondary infection have no significant difference (p0. 05).But edema, inflammation, and epidermal thickness were significantly different (p<0. 05).All of these three parameters in negative control group were significantly higer than those in sham group, which indicate accurate induction of dermatitis. Comparison of the sham group with the positive control group revealed that inflammation is significantly different, but edema and epidermal thickness have not such difference. Again, all these three parameters had significant difference between positive and negative control groups. Comparison of the treatment group with the sham group showed that difference between edema is not significant, but inflammation and epidermal thickness are significantly different. Differences between treatment and negative control groups showed the same results. Finally, none of these parameters had significant difference between treatment and positive control groups. Conclusion: Based on the results of this study, we can conclude that topical application of curcumin ointment to the mice suffering from allergic contact dermatitis may reduce inflammation, edema, and epidermal thickening, which is comparable to treating effects of topical corticosteroid medications
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )