این مقاله بررسی محاسن عمومی کارکرد تاریخ شفاهی پرداخته و سپس در حوزه موضوعات اجتماعی و به صورت نمونه موردی، فعالیتهای سازمان اتوبوس رانی مشهد را در گذشته مورد ارزیابی قرار می دهد تا ابتدا اساس و زیر بنای کار را ارائه نماید - که همانا بیان نا گفته ها و نا نوشته های سازمان مذکور از زبان موسسان، مدیران و کارکنان آن در گذشته از طریق مصاحبه گفتگو است - و سپس مشکلات و آسیب هایی را که از این رهگذر و نیز نقایصی که احساس می شود در مصاحبه ها وجود داشته بیان نماید و البته این سوال را در مخاطبان ایجاد کند که چه راهکارهایی را می توان در تاریخ شفاهی پیشنهاد داد تا از نقایص و آسیبهای احتمالی آن در موضوعات اجتماعی در امان ماند