بیتردید کتاب تحقیق ماللهند، که نتایح سیزده سال پژوهش ابوریحان محمدبین احمد بیرونی در سرزمین هند است را میتوان گرانبهاترین میراث مشترک علمی ایران و هند به شمار آورد. این اثر نفیس که بالغ بر یک هزاره از تالیف آن (۴۲۲ ه.ق) میگذرد، اطلاعات ذی قیمتی در خصوص ادیان، حکمت و فلسفه هندی (۱۲ باب)، علوم و دانشهای هندیان، مسایل جهان شناختی، زمین شناختی و جغرافیایی هند، مفاهیم مرتبط با تاریخ، تقویم و مقیاس از منظر هندیان (۴۸ باب)، اطلاعات انسانشناختی و مردم شناختی ازجامعه هندوستان (۱۵باب) و نیز نجوم و اخترشناسی در هند را در خود جای داده است. تسلط بیرونی به زبان سانسکریت و مشاهدات حضوری، مستندات او را چنان مستحکم و استوار نموده است که بی هیچ شائبهای میتوان نام این کتاب را در زمره امهات کتب و از مراجع مهم مربوط به ( هندشناسی) قلمداد نمود. این بدان جهت است که ابوریحان همانند مردم شناسی متبحر، با بهرهگیری از روشهای تجربی و استقراء، واقعیات و مشاهدات خویش را به دور از تعصبات منعکس ساخته است. بواسطه همین ویژگیها است که ابوریحان را با عناوینی چون (نخستین انسان شناس نامور) و (بنیانگذار مطالعه تطبقی در فرهنگ بشر) معرفی نمودهاند.
ترجمه
پديدآور
حسن کریمیان، ساجده محمدی
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
(تحقیق ماللهند) ارزندهترین میراث علمی مشترک ایران و هند
عنوان روی جلد
اطلاعات گونه گون
میراث مشترک ایران و هند
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )