بررسی اثر آستازانتین بر بیان ژنهای مسیراسترس شبکه آندوپلاسمی و فاکتورهای آپوپتوتیک درسلولهای گرانولوزای بیماران مبتلا به PCOS کاندید ART(کارآزمایی بالینی سه سوکور)
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
معصومه جبارپور
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۰۸ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PhD)
نظم درجات
بیولوژی تولید مثل
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۱۲/۱۶
امتياز متن
۲۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک(pcos) یک اختلال غدد درون ریز شایع در زنان در سنین باروری است و با تظاهرات هیپرآندروژنیسم و مورفولوژی پلی کیستیک تخمدانها همراه می باشد. نشان داده شده است بیان ژنهای مسیرEndoplasmic reticulum (ER)stress-apoptosis در سلولهای گرانولوزای زنان مبتلا به pcos تغییر می کند. آستازانتین یک کاروتنوئید زانتوفیل محلول در چربی است که نسبت به سایر کاروتنوئیدها دارای بالاترین فعالیت مهارکنندگی رادیکالهای آزاد اکسیژن ( (ROS می باشد. باتوجه به پتانسیل آنتی¬اکسیدانی بسیار زیاد آستازانتین، اثرات ضدالتهابی و اثبات اثرآن در بهبود مقاومت به انسولین و القا مسیرهای آنتی¬اکسیدانی، و با توجه به ارتباط نزدیک مسیرهای سیگنالینگ التهاب، استرس اکسیداتیوو هیپرگلایسمی با ER stress، این مطالعه با هدف بررسی اثر آستازانتین(ASX) بربیان ژنهای مسیر استرس شبکه آندوپلاسمی و آپوپتوز و بهبود نتایج درمان¬های کمک باروری در بیماران مبتلا به pcos کاندید ART انجام شد. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی سه سوکور، 58 بیمار به طور تصادفی و با روش بلوک بندی در دو گروه مداخله (ASX) و پلاسبو قرار گرفتند. گروه مداخله 12 میلی گرم ASX وگروه پلاسبو دارونما را روزانه به مدت 6۰ روز دریافت کردند. بعد از تحریک تخمکگذاری و بدنبال پانکچر، سلولهای گرانولوزا جدا و به منظور مقایسه ی بیان ژن و پروتئینهای مسیر ER stress-apoptosis بین دو گروه استفاده شد. علاوه بر این، سطوح فاکتورهای بیوشیمیایی و آپوپتوتیک و همچنین مارکرهای استرس اکسیداتیو در دو گروه مداخله و کنترل باهم مقایسه گردید.در نهایت تعداد و کیفیت تخمکها، نرخ بلوغ تخمکها،نرخ لقاح، تعداد و کیفیت جنینها، حاملگی بیوشیمیایی و حاملگی بالینی در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: طبق یافتههای ما، یک دوره 6۰ روزه مکمل ASX منجر به کاهش معنادار سطح سرمی MDA، FBS، انسولین، شاخص HOMA-IR و LDL-C در بیماران مبتلا به PCOS شد. همچنین نتایج مطالعه حاضر آشکار ساخت که مصرف آستازانتین باعث افزایش سطح سرمی HDL-C، TAC، شاخص QUICKI و BCL2 می گردد. در مایع فولیکولی نشان داده شد آستازانتین میتواند موجب افزایش معنادار سطح TAC و BCL2 گردد و میزان BAX را نیز به طور معناداری کاهش دهد. علاوه بر این در این پژوهش مصرف آستازانتین باعث افزایش معنی دار بیان ژنهای ATF4 و BCL2 و کاهش معنادار ژنهای GRP78، CHOP XBP1، DR5 و BAX از ژنهای مسیر ER stress-apoptosis در گروه مداخله نسبت به گروه پلاسبو گردید. همچنین آستازانتین بیان پروتئینهای GRP78، CHOP و DR5 را در سلولهای گرانولوزا به طور معناداری کاهش داد. در نهایت، تفاوت معناداری بین گروهها از نظر تعداد تخمک، میزان لقاح، و نرخ باروری مشاهده نشد، اما درگروه ASX در مقایسه با گروه پلاسبو، نرخ بلوغ تخمک و همچنین تخمک و جنینهای با کیفیت بالا به طور معناداری افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که آستازانتین به عنوان یک ماده طبیعی میتواند وضعیت متابولیکی مرتبط با PCOS را بهبود بخشد و مسیر ER stress-apoptosis را در سلولهای گرانولوزای زنان مبتلا به PCOS تعدیل نماید. طبق نتایج این مطالعه، ER stress-apoptosis میتواند یک هدف درمانی بالقوه در بیماران PCOS باشد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
آستازانتین
موضوع مستند نشده
سندرم تخمدان پلی کیستیک
موضوع مستند نشده
سلول گرانولوزا
موضوع مستند نشده
استرس اکسیداتیو
موضوع مستند نشده
ART
موضوع مستند نشده
ER stress
موضوع مستند نشده
apoptosis
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )