بررسی ارتباط یافته های ارزیابی سه بعدی راه رفتن با مراحل چهارگانه حرکات مچ پا(rockers) در بیماران مبتلا به فلج مغزی دی پلژیک در مراجعه کنندگان به مرکز تحقیقات فناوری های توانبخشی عصبی هوشمند جواد موفقیان در سال ۹۹-۱۴۰۰
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
علیرضا شهرکی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۷۱ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
طب فیزیکی و توانبخشی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۹/۱۴
امتياز متن
۱۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پیشینه: فلج مغزی اصلی ترین عامل ناتوانایی حرکتی طولانی مدت در کودکان است. محدودیت های حرکتی در این بیماری به دلیل تخریب غیرپیشرونده در مغز در حال رشد نوزادن اتفاق می افتد. علایم بالینی از جمله حرکت و تون غیر طبیعی حرکات، تاخیر در انجام حرکت های رفلکسی و وجود رفلکس های نوزادی اولیه در کودکان می تواند به روند تشخیص کمک کند. تولد زودرس ( قبل از هفته 37) به عنوان اصلی ترین فاکتور خطر برای این بیماری شناسایی شده است. آنالیز های راه رفتن بیماران مبتلا به فلج مغزی در طی سال های اخیر رشد کرده است و این آنالیز ها شامل روش هایی نظیر بررسی عملکرد کلی حرکتی، کنترل حرکتی، قدرت عضلانی ، تون عضلانی و گستره حرکت غیر فعال مفاصل است. جهت آنالیز این عملکردها ، روش های مختلفی از جمله EMG سطحی، بررسی کنتیک و بررسی کینماتیک مورد استفاده قرار می گیرددر این مطالعه تصمیم گرفته شد که توانایی این سه روش EMG سطحی، کنتیک و کینماتیک جهت شناسایی وجود حرکات چهارگانه مچ پا بررسی شود و سپس ارتباط وجود این حرکات با شرایط بالینی بیماران مشخص شود. روش ها : مطالعه ما یک مطالعهcross-sectional بود که روی 123 بیمار مبتلا به فلج مغزی دیپلژیک که توسط ارتوپد و نورولوژیست اطفال مورد ارزیابی قرار گرفته بودند و به آزمایشگاه حرکت شناسی مرکز تحقیقات فناوری های توانبخشی عصبی هوشمند جواد موفقیان در سالهای 99 تا 1400 ارجاع شده بودند، انجام شد. وقوع یا عدم وقوع مراحل حرکات چهارگانه مچ پا (rockers) توسط سه متخصص طب فیزیکی و توانبخشی بررسی شد. همچنین با سه روش بررسی EMG سطحی ، بررسی کینماتیک و بررسی کنتیک مفاصل، وجود یا عدم وجود راکر ها بررسی شد. اختصاصیت و حساسیت روش های مذکور در مقایسه با روش بررسی بالینی مشخص شدند. همچنین داده های بالینی همچون دموگرافیک و بالینی از جمله سن، جنس ، قد و وزن و همچین داده های بالینی همچون سرعت راه رفتن، طول قدم چب و راست،طول گام بلند، تعداد قدم در دقیقه ثبت و بررسی شدند. داده با استفاده از نرم افزار SPSS از نظر آماری بررسی شدند. جهت بررسی ارتباط وجود هر یک از راکر ها با داده های بالینی از تست t-test و ANOVA استفاده شد. نتایج : در رابطه با rocker1 پای راست و چپ نتایج نشان داده که حساسیت روش هایEMG سطحی ، کینماتیک و کینتیک به ترتیب 7/9، 5/6 و 8/22 درصد بود و نتایج اختصاصیت روش های EMG سطحی، کینماتیک و کینتیک برای شناسایی rocker به ترتیب 5/88، 9/86 و 4/74 بود. حساسیت روش های EMG سطحی، کینماتیک و کینتیک برای rocker2 به ترتیب 77، 4/78 و 94 درصد و اختصاصیت آنها به ترتیب 9/28، 38 و 5/8 درصد بود. در مورد rocker3، در رابطه به حساسیت در شناسایی موارد مثبت، روش های EMG سطحی، کینماتیک و کینتیک برای پای راست به ترتیب57، 95 و50 درصد بود و اختصاصیت به ترتیب 21، صفر و 7/11 درصد بود. در مورد rocker 4 حساسیت و اختصاصیت دو روش EMG سطحی و کینماتیک بررسی شد. حساسیت برای شناسایی rocker4 به ترتیب 50 و 23 درصد بود و اختصاصیت روش های EMG سطحی و کینماتیک برای شناسایی rocker4 به ترتیب 5/51 و 54 درصد بود.بررسی وجود یا عدم وجود هر یک از rocker ها بر روی فاکتورهایی نظیر سرعت راه رفتن، آهنگ راه رفتن (cadence)، طول گام (stride) ، اندازه قدم راست و اندازه قدم چپ نشان داد که در افرادی که دارای rocker1 پای راست و پای چپ هستند به شکل معناداری میانگین سرعت، طول گام و اندازه قدم های چپ و راست به شکل معناداری بالاتر از افرادی هستند که این rocker ها را ندارند. وجود rocker 2 در پای راست می تواند باعث بهبود سرعت، طول گام و اندازه قدم های چپ و راست به صورت معنی داری شود. در مورد rocker3 نتایچ نشان داد که اگرچه وجود این rocker در پای راست توانست به شکل معنی داری باعث افزایش سرعت شود اما وجود یا عدم وجود rocker3 در پای چپ نقشی در بهبود داده های بررسی شده نداشت. در رابطه با rocker 4 نتایج به صورت بود که وجود این حرکت چه در پای راست و چه در پای چپ باعث بهبود معنی دار در سرعت، طول گام و اندازه قدم های چپ می شود. نتیجه گیری: اگرچه روش های EMG سطحی ، کینماتیک و کینتیک می تواند در برخی موارد جهت شناسایی rocker ها مورد استفاده قرار گیرند اما هیچ کدام از روش ها نمی توانند جایگزین روش بررسی بالینی شوند. همچنین مشخص شد که راکر های 1 و 4 بالاترین نقش را در شرایط بالینی و توانایی حرکتی بیماران دارد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
فلج مغزی دی پلژیک
موضوع مستند نشده
ارزیابی سه بعدی راه رفتن
موضوع مستند نشده
حرکات چهارگانه مچ پا
موضوع مستند نشده
rocker
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )