مقایسه اثر و عوارض دس لوراتادین و ستیریزین در کودکان مبتلا به کهیر حاد مراجعه کننده به بیمارستان بهرامی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
آزاده چترنور
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۴۰ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
بیماری های کودکان
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۹/۰۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
زمینه و هدف: کهیر از بیماریهای شایع می باشد که حدود ۲۰% اطفال در طول عمر به آن مبتلا می شوند . بر حسب طول مدت علایم، کهیر به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شوند .جهت درمان کهیر حاد آنتی هیستامین ها داروهای رایج و کاربردی هستند در سن زیر دو سال مصرف داروهای آنتی هیستامین محدودی توصیه شده است که از آن جمله می توان به سیترزین ودس لوراتادین اشاره کرد. با توجه به دسترسی اخیر به داروی دس لوراتادین هدف این مطالعه ارزیابی اثر و عوارض این دارو در مقایسه با سیترزین در کودکان مبتلا به کهیر حاد می باشد.مواد و روش ها: برای کودکان شش ماه تا چهارده سال مبتلا به کهیر حاد مراجعه کننده به اورژانس و درمانگاه بیمارستان بهرامی پس از اخذ رضایت برگه پرسش نامه شامل خصوصیات دموگرافیک و ارزیابی شدت کهیر بر حسب وسعت ضایعات شدند و سپس به صورت تصادفی بیماران به دو گروه دریافت کننده سیترزین و دس لوراتادین تقسیم شدند. دارو به مدت یک هفته تجویز شد. پس از پایان درمان عوارض جانبی احتمالی دارو و میزان پاسخ به درمان در آنها در پرسش نامه تکمیل شد و در نهایت مقایسه آماری بین دو گروه انجام گردید . نحوه انتخاب تصادفی نمونه ها به این صورت بود که بیماران براساس کدملی(زوج یا فرد)به دو گروه دریافت کننده سیریزین و دس لوراتادین تقسیم شدند.يافته ها: در مجموع 70 بیمار در این مطالعه وارد شدند. 20 (28.6%) بیمار تحت درمان با سیتیریزین و 50 (71.4%) بیمار تحت درمان با دس لوراتادین قرار گرفته بودند. بین دو گروه از نظر سنی (p= 0.21) و جنسیتی (p= 1.0) اختلاف معناداری وجود نداشت. بین دو گروه از نظر تعداد کهیر (p=0.296) ، شدت خارش (p=0.390) ، اندازه ی کهیر (p=0.358)، طول مدت کهیر (p=0.575)، تعداد ظهور کهیر (p=0.539) و تعداد مصرف دارو (p=0.972) تفاوت معناداری وجود نداشت. هیچ یک از بیماران گروه سیتیریزین دچار عود نشدند ولی 14 بیمار در گروه دس لوراتادین دچار عود شدند، اگرچه این تفاوت از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (p= 0.84). بین دو گروه از نظر عوارض دارویی تفاوت معناداری وجود نداشت (P>0.05). نتيجه گيري: کهیر ایدیوپاتیک یک بیماری آلرژیک نیست بلکه یک بیماری التهابی است. داروهایی که بسیاری از واسطه های التهابی را هدف قرار می دهند ممکن است اثربخشی بیشتری نشان دهند و وضعیت این بیماران را بهبود بخشند. در یک مطالعه آلمانی، 27.4 درصد از متخصصان پوست و پزشکان مورد بررسی، سطح رضایت پایینی از گزینه های فعلی برای درمان را گزارش کردند. مطالعات بیشتری در مورد آنتی هیستامین ها برای بررسی اثرات ضد التهابی طیف وسیع این داروها مورد نیاز است. چنین تحقیقاتی ممکن است راه هایی برای افزایش اثربخشی و ایجاد واکنش های جانبی کمتر دارویی پیدا کند که در بیماران مبتلا به کهیر مفید خواهد بود. برای نتیجه گیری، مطالعه حاضر نشان داد که بین سیتیریزین و دس لوراتادین از نظر عود و عوارض جانبی تفاوت معناداری وجود ندارد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
کهیر
عنصر شناسه ای
Urticaria
عنصر شناسه ای
آنتیهیستامینها
عنصر شناسه ای
Antihistamines
داده رابط بین فیلدها
a09
داده رابط بین فیلدها
a09
داده رابط بین فیلدها
a15
داده رابط بین فیلدها
a15
موضوع مستند نشده
کهیر حاد
موضوع مستند نشده
سیتریزین
موضوع مستند نشده
لووسیتریزین
موضوع مستند نشده
لوراتادین
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )