ساخت و بررسی اثر داربست نانوفیبری رسانای PCL-SWCNT-COOH بر روی تمایز سلول بنیادی مزانشیمی به سلول شبه عصبی با اعمال جریان الکتریکی و تشخیص این تمایز با روش امپدانس الکتریکی
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
میثاق فتحی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۹۵ص.
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
نانوفناوری پزشکی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۶/۲۹
امتياز متن
۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
آسیب اعصاب محیطی از مهم ترین مشکلات در محیط درمانی محسوب شده که نه تنها مشکلات جدی بالینی از جمله از دست دادن آکسون، درد و اختلال در عملکرد حسی-حرکتی بیماران می شود، بلکه درصورت عدم درمان طی چند هفته، منجربه آتروفی سیستم عضلانی، تشکیل اسکار، شکستگی استخوان و تاثیر منفی بر تمایز سلول های بنیادی اسکلتی و ترمیم شکستگی می شود.درحال حاضر با وجود محدودیت های مختلف، اتوگرفت به عنوان استاندارد طلایی درمان این مشکل در نظر گرفته می شود. دریافت اتوگرفت برای بیماران نیازمند جراحی بوده و امکان ایجاد نوروما در محل دهنده پیوند وجود دارد و نیاز به انجام دو جراحی در ناحیه گیرنده و دهنده پیوند می باشد. کاندوئیت ها و داربست ها به عنوان جایگزینی مناسب به منظور هدایت اعصاب محیطی در نظر گرفته شدند که قابلیت دستکاری و بهبود بسیار بالایی دارند. داربست های خالی گزینه مناسبی جهت ترمیم و تمایز اعصاب محیطی به شمار نمی آیند. از طرفی برای بهبود سطح داربست نیاز به استفاده از فاکتورهای رشد یا بیومارکرهای سطحی وجود دارد که تخلیص و استفاده از آن ها بسیار هزینه بر می باشد. بدین منظور از عامل تحریک الکتریکی به عنوان روشی ساده و کم هزینه در جهت تحریک تمایز سلول ها استفاده شده است. با وجود مطالعات بسیار در زمینه تحریک الکتریکی سلول ها، هنوز سوالات و ناشناخته های بسیاری در این حوزه وجود دارد. در این مطالعه برای ساخت داربست های نانوفیبری از مخلوط پلیمر PCL و SWCNT-COOH استفاده شد. پلی کاپرولاکتون به عنوان پلیمری ارزان قیمت که ویژگی های مکانیکی بسیار مناسبی دارد، با SWCNT-COOH تا هم نقش عامل انتقال دهنده الکترون را ایفا کند و بستری مناسب برای رشد و تمایز سلول ها باشد. این داربست ها به روش الکتروریسی ساخته شده و جهت آزمایشات کشش مکانیکی، میزان آبگریزی، میکروسکوپ الکترونی نگاره قرار گرفتند که به طور جزیی در فصل های بعدی به آن پرداخته شده است. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت نانولوله کربنی در داربست، میزان آبدوستی و میزان سختی آن افزایش می یابد. از طرف دیگر با افزایش غلظت نانولوله کربنی بیش از 6% سمیت سلولی مشاهده شد. از طرفی افزودن نانولوله کربنی به داربست نانوفیبری به علت مخلوط شدن نانولوله ها در ضخامت نانوفیبر، تاثیر چندانی در رسانایی سطحی داربست نداشت. در نهایت بعد از اعمال تحریک الکتریکی با سیستم اولتراولتامتری و تشخیص میزان ولتاژ دریافتی، داده های تست RT-PCR تایید شد و نشان داد که استفاده همزمان از داربست نانوفیبر PCL- SWCNT-COOH و تحریک الکتریکی می تواند موجب تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های شبه نورونی گردد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
ترمیم اعصاب محیطی
موضوع مستند نشده
داربست نانوفیبری
موضوع مستند نشده
نانولوله کربنی
موضوع مستند نشده
سلول بنیادی مزانشیمی
موضوع مستند نشده
تحریک الکتریکی
موضوع مستند نشده
اولتراولتامتری
موضوع مستند نشده
امپدانس الکتریکی
موضوع مستند نشده
RT-PCR
موضوع مستند نشده
PCL-SWCNT-COOH
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )