بررسی وضعیت خودمراقبتی و عوامل موثر برآن در بیماران ۲۵ تا ۶۰ ساله ی بستری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران سال ۱۴۰۱
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
فائزه جزائری سورشجانی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۶۳ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری پزشکی عمومی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۶/۰۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: در بین انواع مراقبت های اولیه ، مراقبت از خود در طول تاریخ دارای اهمیت و جایگاه ویژه ای بوده است. خودمراقبتی عملی است که بیمار به طور مستقل از دیگران جهت حفظ سلامت خود انجام می دهد. در ایران هزینه مراقبت های بیمارستانی حدود ۴۰ درصد مخارج سلامت دولتی را به خود اختصاص می دهد. از جمله عوامل موثر بر کاهش هزینه های بستری، توجه به نقش خودمراقبتی است. بر اساس شواهد به دست آمده از کشور انگلستان با حمایت از خود مراقبتی، ویزیت پزشکان عمومی تا ۴۰ درصد ، ویزیت ها ی سرپایی تا ۱۷ درصد و روزهای غیبت از کار تا ۵۰ درصد کاهش یافته است. از آنجایی که مداخله در جهت افزایش میزان خود مراقبتی در ارتقای سلامت جامعه موثر است و همچنین لزوم انجام خودمراقبتی در سطح جامعه به عنوان یک عامل اصلی درجهت ارتقای فردی و اجتماعی ، انجام این مطالعه را برای دستیابی به اطلاعات در مورد وضعیت خودمراقبتی در بیماران بستری در بیمارستان های امام خمینی (ره) و دکتر شریعتی و عوامل موثر بر آن در جمعیت مورد مطالعه را لازم می دانیم.روش اجرا: نوع مطالعه ی حاضر توصیفی و مقطعی است. در این مطالعه 400 نفر از بیماران 25 تا 60 ساله بیمارستان های دانشگاه علوم تهران مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه ی ارزیابی خودمراقبتی با عنوان personal self care assessment (2001,david irvine) با ۷۵ سوال ارزیابی خودمراقبتی دارای ۵ گزینه ی هرگز ، بندرت ، گاهی ، اغلب ، همیشه و در مجموع حداقل و حداکثر امتیازات به ترتیب ۷۵ تا ۳۷۵ ، در دسترس بیماران قرار گرفت.در پرسشنامه دموگرافیک سن، شغل ، تحصیلات ، میزان درآمد خانوار، بیماری همراه، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان، اینکه با چه کسی زندگی می کند، مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از SPSS version22 ، سطح معنی داری ۰.۰۵ در تمام محاسبات در نظر گرفته می شود و از آزمون ANOVA جهت بررسی وضعیت امتیاز خود مراقبتی در زیر گروه های متغییرهای کیفی و از Correlation و ضریب همبستگی پیرسون برای مقایسه با متغیر های کمی استفاده شد. نتایج: میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 40.87سال با انحراف معیار 8.67 بود . 36.5 درصد از جمعیت مورد مطالعه ی ما در گروه good و61.8 درصد در گروه some good و 1.8 درصد در گروه not good قرار داشتند. بیشترین میانگین خود مراقبتی مربوط به گروه های لیسانس و بالاتر ، مشاغل مرتبط با پزشکی ، تعداد 2 فرزند و زندگی به صورت تنهایی بود و تحصیلات کمتر و بیکاری و کارگری و شرایط مطلقه یا بیوه بودن با وضعیت نامطلوب خودمراقبتی همراه بودند.بحث و نتیجه گیری: اطلاعات و آگاهی و حمایت های عاطفی، یک فاکتور مثبت در ارتقا و بهبود میزان مراقبت از خود است. توجه به اقشار آسیب پذیر بیکار ، افراد مطلقه و بیوه و افراد با تحصیلات پایین جامعه ، می تواند در بهبود وضعیت خودمراقبتی و در نتیجه سلامت عمومی جامعه موثر باشد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
بیماران
عنصر شناسه ای
Patients
داده رابط بین فیلدها
a10
داده رابط بین فیلدها
a10
موضوع مستند نشده
خودمراقبتی
موضوع مستند نشده
بیماران بستری
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )