عنوان

بررسی و مقایسه اثر بخشی و عوارض جانبی درمان با استفاده از داروی دیفن سیپرون به دو شیوه مرسوم و جدید (استفاده از غلظت های مختلف برای تست جهت تعیین دوز موثر) در بیماران آلوپسی آره آتا مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی در سالهای

شماره

۹۷۲۰۷پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بررسی و مقایسه اثر بخشی و عوارض جانبی درمان با استفاده از داروی دیفن سیپرون به دو شیوه مرسوم و جدید (استفاده از غلظت های مختلف برای تست جهت تعیین دوز موثر) در بیماران آلوپسی آره آتا مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی در سالهای

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

آلا البزال

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۰

نام خاص و کميت اثر

۸۰ص

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری تخصصی

نظم درجات

پوست

متن يادداشت

مقدمه: دستیابی به غلظت مناسب، یکی از چالش های مهم ایمونوتراپی موضعی با دیفن سیپرون (DPCP) است که هفته‌ها تا ماه‌ها زمان می برد. در این مطالعه، بر آن شده‌ایم تا با بررسی بیمارانی که تحت شیوه جدید درمان با ایمونوتراپی موضعی با DPCP قرار گرفته‌اند و مقایسه آن‌ها با بیمارانی که به شیوه استاندارد قبلی تحت درمان قرار گرفته‌اند، از جهت نتایج درمانی و عوارض ایجاد شده به تعیین برتری هر یک از این روش‌ها بپردازیم. روش کار: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده است و بیماران مبتلا به آلوپسی آره‌آتا مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان رازی که معیارهای ورود را داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به صورت سرپایی تحت درمان با دیفن سیپرون در دو گروه با پروتکل استاندارد و یا با پروتکل جدید در طی سالهای 1397 تا 1398 قرار گرفتند در این شیوه جدید، پس از تحریک پوست و ایجاد حساسیت نسبت به DPCP، غلظت‌های مختلفی از این دارو در مناطق کوچک و مختلفی از پوست سر استعمال می گردد. سپس مناسب‌ترین غلظتی که موجب ایجاد درماتیت تماسی خفیف شده را به عنوان دوز اول جهت استعمال انتخاب کردیم و ادامه درمان نیز بر اساس میزان پاسخ درماتیت و بررسی هفتگی تنظیم گردید. نتايج: در مجموع 30 بیمار مبتلا به آلوپسی آره آتا در این مطالعه وارد شدند. از این میان 15 بیمار تحت درمان با دیفن سیپرون به روش جدید و 15 بیمار تحت درمان با دیفن سیپرون با روش سنتی قرار گرفتند. در این مطالعه از 7 متغیر برای مقایسه دو روش ایمونوتراپی (روش سنتی در مقابل با روش جدید) با DPCP استفاده کردیم. 1) 4 متغیر اول شامل پاسخ به درمان، درصد رشد مو به صورت absolute، درصد رشد مجدد موها نسبت به وضعیت اولیه و میزان رضایت از نظر بیمار بودند. با اینکه پاسخ به درمان در گروه با روش جدید نسبت به گروه با روش سنتی بهتر بود اما تفاوت معنی داری بین دو گروه یافت نشد. اگرچه "درصد رشد به صورت absolute" و "درصد رشد مجدد موها نسبت به وضعیت اولیه" در گروه با روش جدید نسبت به روش سنتی بیشتر بودند اما تحلیل آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان نداد. در عین حال، تفاوت معنی داری بین دو گروه برحسب میزان رضایت از نظر بیمار وجود داشت به طوری که بیشتر افراد در گروه روش جدید اعتقاد داشتند که پاسخ به درمان داشته اند اما بیشتر افراد در گروه روش سنتی اعتقاد داشتند که پاسخ به درمان نداشته اند. 2) 2 متغیر بعدی مربوط به زمان مورد نیاز برای پاسخ به درمان بوده و شامل مدت زمان ایجاد پاسخ اولیه و مدت زمان ایجاد پاسخ قابل توجه بودند. مدت زمان ایجاد پاسخ اولیه در گروه با روش جدید به طور معنی داری نسبت به گروه با روش سنتی کمتر بود.در عین حال، اگرچه مدت زمان ایجاد پاسخ قابل توجه در گروه با روش جدید نسبت به روش سنتی کمتر بود، تحلیل آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان نداد. 3) در نهایت، عوارض درمان در 13.3% افراد در گروه با روش سنتی اتفاق افتاد اما هیچ کدام از افراد در گروه با روش جدید عوارض درمان را تجربه نکردند. در مجموع تفاوت معناداری بین دو گروه درمانی بر حسب عوارض دیفن سیپرون وجود نداشت. نتيجه گيري: نتایج مطالعه ما پیشنهاد می کند که روش جدید درمان با ایمونوتراپی موضعی با DPCP نسبت به روش سنتی می تواند باعث کاهش زمان پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به آلوپسی آره آتا شود اما مطالعه ما نتوانست تفاوتی بین میزان پاسخ به درمان، رشد مطلق و رشد مجدد مو در روش جدید و سنتی نشان دهد. مطالعات با حجم نمونه بیشتر برای نشان دادن این تفاوت توصیه می شود.

موضوع مستند نشده

آلوپسی آره آتا

موضوع مستند نشده

روش جدید درمان

موضوع مستند نشده

زمان پاسخ به درمان

موضوع مستند نشده

دیفن سیپرون

کد نقش

، پديدآور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

البزال، آلا

کد نقش

، استاد راهنما

کد نقش

، استاد مشاور

کد نقش

، استاد مشاور

مستند نام اشخاص تاييد نشده

قندی، نرگس

مستند نام اشخاص تاييد نشده

عابدینی، ربابه

مستند نام اشخاص تاييد نشده

اعتصامی، ایفا

عنصر شناسه اي

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20220823

شماره بازیابی

۱۳۱۸۶ت

شماره فيلد فرمت مبدا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y