ارزیابی تخلخل استخوان کورتیکال ساق پای گاو به کمک تصویربرداری تشدید مغناطیسی با زمان اکوی کوتاه به صورت برون تنی
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
مهسا طالبی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۸
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۷۲ص.
ساير جزييات
جدول،نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
فناوری تصویربرداری پزشکی
امتياز متن
۱۷/۹۲
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه و هدف: همگام با روند افزایش سن در جوامع، پوکی استخوان به یکی از چالشها و معضلات اصلی سلامت عمومی تبدیل شده است. این بیماری استحکام استخوان را به خطر می اندازد و زمینه افزایش ریسک شکستگی را فراهم می کند. تاکنون تمرکز حیطهی ارزیابی سلامت استخوان متمرکز بر استخوان ترابکولار بوده است و روش مرسوم ارزیابی استخوان، دگزا، نسبت به توزیع ساختار استخوانی (ترابکولار و کورتیکال) و ریزساختار آن اطلاعاتی نمیدهد. استخوان کورتیکال ساختار متخلخلی متشکل از حفره های هاورسین، والکمن و لاکونا کانالیکولار است و میزان این تخلخل در اثر افزایش سن یا شرایط ویژه ای مثل یائسگی یا گروهی از بیماری ها، افزایش می یابد. ازآنجاییکه ابعاد این حفره ها از حد رزولوشن سیستمهای درون تنی کمتر است و تنها بزرگترین حفرات توسط سیستمهای اختصاصیافته درون تنی قابل ارزیابی هستند، جهت ارزیابی تخلخل و بررسی کیفیت استخوان سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی در این امر میتواند نقش مهمی ایفا کند. بخشی از آب موجود در ساختار استخوان در حفره¬های استخوان کورتیکال بهصورت آزاد قرار دارند و تغییرات ابعاد حفره و ریزساختار استخوان بر زمان آسایش طولی این پروتونها تأثیر میگذارد (S/V∝1/T1 ). سیگنال این گروه از پروتون ها به کمک توالی های پالس STE قابل دریافت و کمی سازی است. در این مطالعه با اندازهگیری زمان آسایش طولی نمونه های استخوان کورتیکال بر آنیم تا بیومارکری را جهت بررسی کیفیت استخوان معرفی کنیم. روش کار: مقدار زمان آسایش T1 آب آزاد در نمونه های استخوان کورتیکال تهیهشده از تیبیا گاو، توسط سه روش IR،زمان TR دوگانه و VFA کمی سازی گردید. میان نتایج حاصل از IR که روش مرجع در اندازهگیری T1 است و نتایج دو روش دیگر، توافق خوبی از طریق تست های آماری انجامشده وجود دارد. تراکم آب آزاد، تراکم حجمی مواد معدنی و خواص مکانیکی نمونهها نیز اندازه گیری شد. اعتبار سنجی این فرض که مقدار T1 می تواند اطلاعاتی از ریزساختار و درنتیجه کیفیت استخوان بدهد از طریق مقایسه و میزان همبستگی بین خواص مکانیکی و مقدار T1 حاصل از دو روش VFA و زمان TR دوگانه موردبررسی قراردادیم. یافته ها و نتیجه گیری: بین خاصیت چقرمگی نمونه ها (که معیاری از میزان مقاومت استخوان به فرآیند شکستگی است) و مقادیر T1 حاصل از روش VFA ضریب همبستگی قوی (0.63-) و نزدیک به ضریب همبستگی IR و خاصیت چقرمگی (0.74-) وجود دارد. این در حالی است که روش دیگر محاسبه T1 رابطهای دور از انتظار و اشتباه با چقرمگی از خود نشان داد (0.49). میان تراکم آب آزاد و خواص مکانیکی رابطه معناداری وجود نداشت. همچنین بین تراکم حجمی مواد معدنی و خواص مکانیکی نیز رابطه معناداری وجود نداشت که خود ثابت می کند تنها اکتفا به تراکم مواد معدنی جهت ارزیابی استخوان، ریسک شکستگی و وضعیت کیفی استخوان را دستکم می گیرد. با توجه به نتایج، شاخص T1 میتواند بهخوبی خواص مکانیکی بافت استخوان را پیشبینی کند. به نظر می رسد افزایش T1 تحت تأثیر افزایش تخلخل، تغییر ابعاد حفرهها و نازک شدن دیواره ساختار استخوانی رخ می دهد. وقوع این تغییرات در ریزساختار استخوان مقاومت نسبت به شکستگی را کاهش داده و افزایش T1 در نمونه هایی به مقاومت مکانیکی کمتر، توانسته بهخوبی این مورد را نشان بدهد. درنتیجهی این مطالعه شاخص T1 آب آزاد بهعنوان بیومارکی از کیفیت استخوان کورتیکال که سیگنال آن توسط توالی پالس STE قابل دریافت است، معرفی می گردد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
استخوان کورتیکال
موضوع مستند نشده
تصویربرداری MRI با زمان اکوی کوتاه STE
موضوع مستند نشده
تخلخل
موضوع مستند نشده
کمی سازی T1
موضوع مستند نشده
cortical bone
موضوع مستند نشده
T1 quantification
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )