بررسی تاثیر تحریک عمقی مغز با الگوی پرفرکامس در کورتکس اوربیتوفرونتال بر پدید آمدن بروز و بازگشت رفتار جیتجوی مورفین در موشهای صحرایی
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
گلناز فخریه اصل
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۷
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۵۷ص.
ساير جزييات
جدول نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
فیزیولوژِی پزشکی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
: تحریک عمقی مغز به عنوان راهکاری امید بخش در بیماران دچار سوء مصرف مواد مقاوم به درمان پیشنهاد شده است. در این مطالعه، اثرات پیشگیری کننده تحریک عمقی مغز (DBS) در قشر اوربیتوفرونتال (OFC) بر ایجاد، ترک و بازگشت وابستگی به مورفین در یک مدل جانوری بررسی شد. روش کار: ابتدا با روش جراحی استریوتاکسی، الکترودهایی برای تحریک عمقی مغز، به صورت دوطرفه در OFC (Orbito Frontal Cortex) موشهای صحرایی نر کاشته شدند. سپس موشها با روش گرایش به مکان شرطی (CPP) به مورفین وابسته شدند. برای بررسی تاثیر DBS بر ایجاد وابستگی به مورفین، در دستهای از موشها در طی فرایند شرطیسازیDBS با فرکانس بالا (130 هرتز) و در گروهی دیگر DBS با فرکانس پایین (13 هرتز) داده شد. برای بررسی تاثیر DBS بر فرایند ترک (Extinction) و بازگشت (Reinstatement) ترجیح مورفین، گروهی دیگر از موشها وارد یک دوره 6 تا 10 روزه ترک شدند که در آن در هر روز میزان گرایش به مکان مورفینی با یا بدون دادن DBS سنجیده شد. در پایان این دوره، یک دوز یادآور مورفین به موشها داده شد و میزان بازگشت رفتار جستجوی مورفین بررسی شد تا تاثیر دادن DBS بلند مدت بر پیشگیری از بازگشت وابستگی به مورفین روشن شود.یافتهها: DBS پرفرکانس در ناحیه OFC از ایجاد وابستگی به مورفین در مرحله شرطی سازی جلوگیری کرد. همچنین استفاده از آن در طی مرحله پسا شرطی سازی باعث کاهش تعداد روزهای لازم برای خاموش شدن رفتار جستجوی مورفین و جلوگیری از بازگشت آن شد. همچنین دیده شد که استفاده از DBS پرفرکانس تاثیری بر حافظه بازشناسی شی جدید (Novel-object recognition)، میزان فعالیت حرکتی حیوان و سطح رفتارهای شبه اضطرابی در آزمون میدان باز (Open field) نداشت. DBS کم فرکانس در هیچ یک از متغیرهای سنجیده شده تغییری ایجاد نکرد. نتیجه گیری: استفاده از DBS پرفرکانس در OFC توانست باعث جلوگیری از ایجاد پاداش ناشی از مورفین، تسهیل روند ترک و جلوگیری از بازگشت رفتار جستجوی مورفین شود بدون اینکه روی حافظه، فعالیت حرکتی، و رفتارهای شبه اضطرابی حیوان تاثیر قابل توجهی ایجاد کرده باشد. بنابراین این ناحیه میتواند به عنوان هدف بالقوهای جهت انجام پژوهشهای بیشتر در زمینه درمان سوء مصرف مواد مورد بررسی قرار گیرد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
مورفین
عنصر شناسه ای
Morphine
عنصر شناسه ای
موشهای نروژی
عنصر شناسه ای
Rattus Norvegicus
داده رابط بین فیلدها
a12
داده رابط بین فیلدها
a12
داده رابط بین فیلدها
a13
داده رابط بین فیلدها
a13
موضوع مستند نشده
تحریک عمقی مغز
موضوع مستند نشده
قشر اوربیتوفرونتال
موضوع مستند نشده
گرایش به مکان شرطی
موضوع مستند نشده
موش صحرایی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )