بررسی اثر مهار مسیر پیام رسانی EGFR توسط داکومیتینیب در تکثیر و تهاجم رده های سلولی سرطان پانکراس PA-TU8902 و Panc-1
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
فاطمه اسمعیلی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۷
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۷ص.
ساير جزييات
جدول،نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
ژنتیک انسانی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: سرطان پانکراس دهمین سرطان شایع در سراسر دنیا و چهارمین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در جوامع غربی می باشد. در سرطان پانکراس افزایش بیان رسپتور یا لیگاند اعضای خانواده EGFR و یا هر دو دیده می شود و افزایش بیان عضو HER II این خانواده به وفور در آدنوکارسینومای پانکراس اتفاق می افتد. افزایش بیان EGFR و دو لیگاند آن یعنی EGF و TGF Alpha هم مشاهده شده است. مهار کننده های EGFR در بسیاری از تومور های توپر امیدوار کننده بوده اند و مطالعات پیش کلینیکی از نقش این مهار کننده ها در سرطان پانکراس حکایت می کنند.. داروهای داکومیتینیب و آفاتینیب می توانند امیدوارکننده باشند. از ویژگی های جالب داکومیتینیب و آفاتینیب که هر دو در فاز های 3 مطالعاتی هستند اتصال غیر قابل برگشت این دارو ها به رسپتور های مربوطه بوده که تاثیر گذاری دارو را زیاد می کند و مهار وسیع تمام سرطان های وابسته به خانواده ErbB می باشد که مانع از استفاده از مسیر ها و crosstalk های جایگزین می شود. داکومیتینیب یک مولکول کوچک مهار کننده ی غیر قابل برگشت تیروزین کینازی رسپتور های خانواده ErbB می باشد. از این رو هدف این مطالعه بررسی اثر مهار کننده کل اعضای خانواده ErbB (داکومیتینب ) بر ویژگی های رشد و تهاجم سلولی در رده سلولی سرطان پانکراس انسانی می باشد.مواد و روش کار: کشت سلولی ردههای سلولی سرطان پانکراس PA-TU8902و Panc-1 انجام شد. از مجاورت 48 ساعته سلول ها با غلظت های مختلف داکومیتینیب و همچنین دارو های هرسپتین ، ستوکسی ماب و لاپاتینیب تاثیر آن ها بر روی سلول ها بوسیله ی روش های MTT ، real time PCR، cell cycle و annexin/V (apoptosis) بررسی شد. یافتهها: میزان بیان رسپتور و لیگاند های خانواده ی HER در رده های سلولی مقاوم به شیمی درمانی سرطان پانکراس نسبت به رده های حساس بیشتر است و این افزایش بیان با مقاومت به شیمی درمانی در ارتباط می باشد. داروی داکومیتینیب نسبت به سایر مهار کننده های این خانواده هرسپتین، ستوکسی ماب و لاپاتینیب دارای اثر گذاری مهاری بیشتری در مهار رشد و تکثیر سلولی، القای آپاپتوز و مهار چرخه ی سلولی در رده های مقاوم به شیمی درمانی می باشد. این دارو همچنین اثر گذاری موثر تری نسبت به سایر دارو های مهار کننده ی این خانواده در القای بیان ژن های پیش برنده ی آپاپتوز و مهار بیان ژن های ضد آپاپتوز دارد. نتیجه گیری: مهار مسیر پیام رسانی EGFR در رده های مقاوم به شیمی درمانی سرطان پانکراس به دلیل افزایش بیان ژن های گیرنده های این خانواده و لیگاند های آن یک روش منطقی در مهار رشد و تکثیر در این رده های سلولی است. مهار این مسیر توسط مهار کننده ی همگانی نسل جدید داکومیتینیب نسبت به سایر مهار کننده های تکی و دوتایی اثر گذاری مهاری بیشتری در مهار رشد و تکثیر سلولی، القای آپاپتوز و مهار چرخه ی سلولی در رده های مقاوم به شیمی درمانی دارد و می تواند به عنوان یک روش درمانی در بهبود بیماران مقاوم به شیمی درمانی سرطان پانکراس پیشنهاد شود.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
سرطان
عنصر شناسه ای
Cancer
داده رابط بین فیلدها
a10
داده رابط بین فیلدها
a10
موضوع مستند نشده
سرطان پانکراس
موضوع مستند نشده
داکومیتینیب
موضوع مستند نشده
EGFR
موضوع مستند نشده
مسیر پیام رسانی EGFR
موضوع مستند نشده
PA-TU8902
موضوع مستند نشده
Panc-1
موضوع مستند نشده
Pancreatic ductal adencarcinoma
موضوع مستند نشده
Chemoresistance Dacomitinib
موضوع مستند نشده
EGFR signaling pathway
موضوع مستند نشده
ErbB family
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )