ررسی واژگان به کار رفته در یک متن از نخستین گامهای فهم آن متن است و این امر به ویژه در درک و فهم متون مقدسی چون قرآن و روایات معصومان (ع) اهمیت دو چندانی مییابد و نهج البلاغه نیز از این امر مستثنی نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی واژگان مشکل حکمت 101 تا 071 نهج البلاغه سامان یافته است. آنچه در این تحقیق به عنوان هدف اصلی و نهایی مورد نظر بوده است، دست یافتن به ریشه اصلی لغات مشکل و همچنین مراد حقیقی امیر المأمنین (ع) از کاربرد این اصول بوده است.در این راستا به برخی از مهمصترین کتب لغت و نیز شروح نهج البلاغه مراجعه شد و منابع مقدم و نزدیک به عصر ت╩لیف نهج البلاغه، در اولویت کار قرار گرفته است. و بعد از بررسیهای صورت گرفته در کتب لغت، به ذکر کاربردهایی از استعمال ریشهی مورد نظر در قرآن و نهج البلاغه و همصچنین دیدگاه شارحان و نیز اشعار و ضرب المثلها در اینصباره پرداخته شده است و در نهایت با جمعصبندی اطلاعات بهصدست آمده، معنای صحیح لغت در حکمت مورد نظر، تبیین گردیده است.کلید واژه: نهجالبلاغه، حکمت، واژه مشکل، ریشه کلمات، اصل و اشتقاق