ز دیرباز بشر در فکر شناخت بیشتر پروردگار خود بوده و تلاشها، بحثها و کنجکاویهای زیادی نموده تا به این خواسته خود دست یابد که نتیجه آن به پدید آمدن رویکردهایی که از هم فاصله زیادی دارند منجر شده. در این رساله تلاش بر این است که با محور قرار دادن قرآن و احادیث، به بررسی این رویکردها پرداخته شده و از میان آنها رویکرد صحیحی که منطبق بر آیات و روایات است اثبات شده و بطلان دیگر رویکردها به همراه نمونههایی از مستندات قرآنی و روایی به کار رفته در اقوال قائلین به آنها نقد و بررسی شود.در تحقیق حاضر، ابتدا از تعطیل وجود شناختی که در مورد انکار وجود خداوند بحث میکند سخن به میان میآوریم که با دلایل عقلی و نقلی قبح آن آشکار میشود و ما در اولین قدم خداشناسی یعنی خارج نمودن خدا از حد تعطیل، از مرز نفی و معدوم انگاشتن خدا عبور میکنیم. در قدم بعدی باطل بودن رویکرد معرفت ایجابی یا همان تشبیه که عبارت از اثبات صفات برای خالق متعال است، با ذکر دلایل قرآنی و روایی روشن میشود و با استفاده از کتب و منابع قرآنی و روایی سعی در دست یافتن به رویکرد صحیح معرفتی شده و در نهایت به این نتیجه میرسیم که در عین انکارناپذیر بودن خداوند، راهی به احاطه علمی و عقلی در جهت دسترسی به کم و کیف آن وجود ندارد و تمام قوای ادراکی بشر از فهم آن درمانده و عاجزند که این یعنی همان نفی تعطیل و تشبیه.خداوند در وهم و خیال و تصور بشر نمیگنجد و تفکر نمودن در ذات الهی ممنوع است و ما م╩موریم خدا را به آنچه خود را بدان توصیف نموده وصف کنیم و از غیر آن خودداری نماییم و این که معرفت خدا فقط و فقط باید به خود خدا حاصل شود و نه با چیز دیگری و هرکس خدا را به چیزی غیر از خدا بشناسد در واقع به بیراهه رفته. تشبیه و تعطیل و جمع بین تشبیه و تنزیه که سعی در جمع بین نقیضین دارد، رویکردهای خارج از چارچوب معرفت خدا برای بشر هستند و از منظر قرآن و حدیث، تنها رویکرد تنزیهی یا همان معرفت سلبی است که مورد تایید میباشد.کلید واژهها: معرفت خدا، تعطیل، تشبیه، تنزیه، ذات و صفات خدا