یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۷۵۱؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مام خمینی همانگونه که در باب معارف الهی، فتح بابهایی نمودند، در باب مسائل فقهی و اصولی نیز گروهگشا بودند. گرهگشایی ایشان در مثل همچون باز نمودن گره اولین یک لباس بافتنی میماند که با حل و گشایش آنها، گرهها و مشکلات فراوانی به طور مسلسل گشوده میشود. یکی از مبانی فقهی و اصولی حضرتش که شاید تا زمان ایشان کمتر کسی به آن توجه داشت نکتهای است که اکنون موضوع این پایاننامه قرار گرفته. یعنی تفکیک امور تکوینی و حقیقی از امور تشریعی، اعتباری و قراردادی. این مبنا در فهم مسائل فقهی و اصولی یک فقیه و اصولی تاثیرگذار است. به این معنا که اگر این مبنا را بپذیریم و بین امور تکوینی و تشریعی تفکیک نمائیم، در مسائل فقهی و اصولی به یک شکل نظر خواهیم داد و اگر این مبنا را نپذیریم و امور تشریعی را به امور تکوینی قیاس کنیم و حکم یکی را به دیگری سرایت دهیم، دیگر به آن شکل نمیتوانیم نظر بدهیم و ناچاریم دیدگاه دیگری برگزینیم. اگر قائل به ثبوت ارتباط بین قضایای حقیقی و اعتباری (تکوینی و تشریعی) بشویم، مثلا در موضوع اجازه در بحث عقد فضولی، بر مبنای کشف حقیقی باید معتقد به نظری خاص شویم و اگر قائل به برقراری ارتباط نشویم، دیگر لزومی ندارد در این موضوع، همان نگرش را داشته باشیم. و با توجه به اینکه اینگونه موارد در فقه و همچنین در اصول فقه، فراوان اتفاق افتاده است، میتوان فهمید که تحقیق درباره این موضوع (نسبت بین قضایای حقیقی و تکوینی با قضایای اعتباری و تشریعی) تا چه اندازه میتواند در مسائل فقهی و اصولی سرنوشتساز باشد و بررسی این امر برای یک محقق و محصل فقه و اصول تا چه پایه ضرورت دارد.
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
ارتباط تکوین و تشریع در حوزه علم فقه و اصول