شطح به عنوان بخشی از ادب صوفیه، برغم حجم محدود و مصادیق معدودش، همواره از جایگاه مهمی برخوردار بوده است. در اصطلاح صوفیه، شطح به سخنانی گفته می شود که مربوط به لحظه های بیخودی و جذبه و خلسه عارف است؛ لحظاتی که حاصل فراتر رفتن إنسان از محدودههای تنگ و تار
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
تأویل ;متناقض نما;وجد;وحدت وجود;هنر و علوم انسانی;تصوف(اعم);معارف اسلامی;عرفان;شطحیات;وحدت وجود;هنر و علوم انسانی;تصوف;