ما در این تحقیق به تحلیل و بررسی امید و یأس در قرآن می پردازیم و سعی بر این داریم که به کلیات و مفاهیم، عوامل امید و یأس و نتایج و پیامدهای و آسیب شناسی آن دو اشاره کنیم. این تحقیق در سه حوزه اخلاق، روان شناسی و تفسیر قابل بحث است ولی اساس کار ما در این تحقیق بر مبنای دین است و در آن متذکر می شویم که هر چه عوامل امید قوی تر باشد، امیدواری بیشتر و به نتایج مطلوب تری می انجامد و هر چه عوامل یأس قوی تری باشد یأس نیز شدت می یابد و به نتایج مخرب تری منتهی می شود. مثلا هر چه ایمان به خدا(که یکی از عوامل امید است) قوی تر باشد. بالطبع عمل صالح نیز بیشتر می شود و این فرد به مسایل زندگی با یک دید عمقی می نگرد در این حالت است که فرد دیگر متکی به اسباب نمی شود بلکه امید او فقط به خداست و این چنین به تقوا و پرهیزکاری رسیده و در همه حالت به قضا و قدر الهی خشنود می شود و دیگر در رویا رویی با سختی ها و مشکلات بی تابی نمی کند و نا امید نمی گردد، در این صورت است که فرد جان خود را در راه خدا فدا می کند و در اموالش انفاق. اما این امیدواری مبتنی بر عمل است، و افرادی که بدون اینکه عملی انجام دهند، منتظر نتیجه هستند و یا با اندک عملی که انجام می دهند، آن را کافی می دانند و منتظر نتیجه مطلوب هستند، امید کاذب دارند و این امیدواری د رقرآن و روایات با عنوان غرور و عجب، به شدت نکوهش شده است. نقطه مقابل ایمان به خدا، ضعف ایمان یا کفر به خداست که یکی از عوامل یأس و نا امیدی است. هر چه این صفت در فرد قوی تر باشد، یأس نیز شدت می یابد و نتایج مخرب تری را به بار می آورد. کسی که ضعف ایمان دارد و به خدا کفر می ورزد، این فرد عملش نیز مأیوسانه است (با رغبت و انگیزه خاصی نیست)، در....