در گذشته بیشتر فیلسوفان بر این باورند که در فرایند ادراک حسی، مدرک بی واسطه (معلوم یا متعلق مستقیم آگاهی) صور ذهنی اشیاء و نه خود اشیائند. این صور را داده حسی (sense-datum) می نامیدند. اما امروزه بسیاری از فیلسوفان، به خصوص فیلسوفان تحلیلی، وجود چنین صوری را انکار می کنند و برآنند که آگاهی ما از جهان مادی آگاهی ای حضوری و بی واسطه است. مهم ترین برهان بر وجود داده های حسی برهان خطای حسی است. در این مقاله ضمن بررسی این برهان، از آن در برابر نقدهای وارد دفاع می کنیم.