عنوان

نقش عناصر طبیعت و نمادپردازی در عرفان و هنر اسلامی

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

نقش عناصر طبیعت و نمادپردازی در عرفان و هنر اسلامی

نام نخستين پديدآور

مجید شهبازی ,قاسم میرزایی ,محمد محمدی کیا

محل نشرو پخش و غیره

زنجان

تاریخ نشرو بخش و غیره

تابستان/ 1391

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

متن يادداشت

هنر اسلامی دارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است؛ زیرا این هنر ریشه در بنیان های ژرف تفکری معنوی و الهی دارد. این هنر، گاه با خلق صورت های جدید و گاه با بهره گیری از تصاویر و فرم های هنری گذشته همچون ایران باستان و ایران قبل از اسلام و با نگرش و معنا بخشی مجدد به آنها به پی ریزی فرهنگی بس غنی و شکوفا در تمدن اسلامی پرداخت. متاسفانه ما در بررسی «هنر اسلامی» شاهد گستره وسیعی ای از نگرش ها و رویکردهای تاریخی در قالب « تاریخ هنر» بوده ایم و جای خالی نگرش هایی عمیق تر با نگاهی فلسفی به این هنر در بستر رویکردهای فلسفی به هنر قابل مشاهده است. در واقع تعمق در جنبه درونی این هنر و زبان رمزگونه و لسان تمثیلی آن که حاوی بنیان هایی متافیزیکی و عرفانی بوده ضرورتی انکار ناپذیر است و کاستی های فراوانی در این زمینه همچنان در محافل دانشگاهی مشاهده می شود. در این مقاله به بررسی معنای نمادین و رمزگونه این هنر پرداخته و چرایی لزوم وجود چنین لسانی را برای این هنر مورد بررسی قرار می دهیم. سپس به معنای نمادین برخی نقوش، تصاویر و همچنین تاثیر عناصر طبیعت در هنر اسلامی خواهیم پرداخت و در کنار این عناصر، برخی بنیان های عرفانی و متافیزیکی این هنر را بررسی می کنیم.

عنصر شناسه ای

هنر اسلامی;نمادپردازی;نماد;عرفان اسلامی;عناصر طبیعت;

تقسیم فرعی موضوعی

مسجد جامع اصفهان;گنبد;محراب;سالک;ظهور کثرت در وحدت(مقابل ظهور وحدت در کثرت);ظهور وحدت در کثرت(مقابل ظهور کثرت در وحدت);نگارگری ایرانی;منشا الهی نمادها;خلا در معماری اسلامی;

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;