«تجرید المنطق» کتابی است شامل تمامی بخش های منطق و بسیار مختصر که خواجه نصیرالدین طوسی آن را نوشته است.کتاب خواجه اگر چه اکنون به نام «تجرید المنطق» معروف است و در الذریعة نیز با همین نام و به عنوان عدل تجرید الاعتقاد مطرح است لیکن خواجه قصد داشته کتابی مشتمل بر قواعد منطقی بنویسد و از ابتدا نام آن را التجرید گذاشته بوده است و بعدا که تصمیم گرفته قسمت کلام را نیز به آن اضافه کند، برای تفکیک آن از قسمت منطق - همان طور که از مقدمه کتاب تجرید الاعتقاد روشن می شود - آن را تجرید الاعتقاد نامیده است. از این رو این مطلب مبین نیست که خواجه قسمت منطق را به عنوان مقدمه برای قسمت کلام نوشته است و احتمالا این استنباطی از اشتراک اسم این دو کتاب و مقدمه بودن منطق برای سائر علوم است. پس اسم این متن منطقی همان طور که استظهار کردیم التجرید بوده است.کتاب تجرید منطق با وجود اختصار، تمام ابواب منطق را حاوی است و زمینه بسط کلام و تعمیق در آن را فراهم نموده است لیکن علی رغم این مطلب آن چنان مورد توجه قرار نگرفته است و بر خلاف قسمت کلام یعنی تجرید الاعتقاد که شرح های بسیاری دارد تنها دو شرح بر آن نوشته شده است. هدف خواجه در نوشتن کتاب تجرید تبیین قواعد کلی منطق به صورت مختصر بوده است. از این رو در هر مبحث ابتدا تقسیمات کلی آن را ذکر می کند مثل تقسیم مقولات به ده قسم ولی از تقسیمات فرعی صرف نظر میکند و اقسام مختلف را نیز تعریف می کند و به تمثیل درباره آنها می پردازد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
قیاس;و سایر علوم انسانی;علم کلام;مقولات عشر;شعر;قضایا;جدال;منطق;مغالطه;خطابه;دلیل ( برهان );