کتاب «لمحات فی علوم القرآن و اتجاهات التفسیر» اثر محمد بن لطفی الصباغ به زبان عربی و در موضوع علوم قرآنى از جمله آثاری است که در زمینه علوم قرآن به عنوان یک فن مدون به نگارش درآمده است. نویسنده در این اثر به بررسی تاریخ قرآن کریم، وجه اعجاز آن، قرائات و علوم قرآنی و مهم ترین روش های تفسیری پرداخته است. کتاب دارای دو بخش اصلی است:بخش اول: درباره قرآن و علوم قرآنی است که در آن به بررسی واژه «قرآن» و تعریف و توصیف آن، جاودانگی و خلود آن، نقش قرآن در بیان و اندیشه، نام های قرآن، تعریف لغوی و اصطلاحی وحی، انواع وحی، آثار وحی بر پیامبر، نزول تدریجی قرآن (تنجیم)، تعریف اصطلاحی آیه و سوره در قرآن، ترتیب آیات و سوره های قرآنی، اعجاز قرآن، تاریخچه جمع و تدوین قرآن، علوم قرآن، سور مکی و مدنی؛ تعریف و ویژگی ها، تعریف محکم و متشابه و انواع هر یک، قرائات و شرائط قرائت صحیح، توضیحی پیرامون حروف هفتگانه، تاریخ قرائات و حکمت تعدد قرائات و... می پردازد.بخش دوم: تفسیر و روش های تفسیری، که تفاوت تفسیر و تاویل، اصول تفسیر و دانش هایی که در تفسیر قرآن بدان ها نیاز است، تاریخچه تفسیر، رویکردهای تفسیری (اعم از زبان شناختی، ماثور، تفسیر به رای، تفسیر علمی) و رویکرد اصلاحی در دوره معاصر (محمد عبده، افغانی [اسدآبادی] و رشید رضا) را مورد بررسی قرار می دهد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
روش شناسی تفسیر;ترتیب نزول قرآن;و دیگر موضوعات مرتبط با کلام;علم کلام;جمع قرآن;نزول تدریجی;تفسیر علمی;علوم قرآنی;تفسیر قرآن;قرائت قرآن;وحی;اعجاز قرآن;تاریخ قرآن;