یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۲۰۰ - ۲۲؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
زمان اعطا مدرک
۵/۲/۱۳۹۱
امتياز متن
۵/۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این نوشتار تحت عنوان «اعراب و بلاغت نهج البلاغه (خطبه 131 تا پایان خطبه 142) » با واکاوی ساختار نحوی و بلاغی سخنان امیر بیان(ع)، تاثیر این دو مهم را در فرآیند فهم کلام حضرت و دستیابی به مقصود سخنان آن بزرگوار، بررسی نموده است. ابتدا با اعراب خطب در دو بخش مفردات و جمل، به بررسی چگونگی به کارگیری واژگان در ساختار خطب پرداخته که حاصل آن استخراج شاخص های اعرابی است که در بخشی جداگانه گردآوری و تحلیل شده است. سپس به ساختار بلاغی سخنان حضرت در سه حوزه معانی، بیان و بدیع پرداخته و در هر یک نکات و موضوعات بلاغی برجسته کلام حضرت با توجه به نظرات شارحان استخراج شده است. حاصل این گام نیز دستیابی به نکات ویژه و ممیزات بلاغی خطب بود که به صورت جداگانه با عنوان شاخص های بلاغی ذکر شده اند. با توجه به بررسی های انجام شده، اختلاف های نحوی و بلاغی تاثیر مستقیمی در فهم سخنان امیرمومنان علی (ع) دارد، که تطابق آن با مراد جدی ایشان امری ضروری است. البته باید توجه داشت که نسبت دادن معانی اتخاذ شده از هر وجه اعرابی و بلاغی به کلام امیرالمومنین (ع) نیازمند توجه دقیق به فضای صدور سخنان ایشان است تا مراد اصلی متکلم مشخص شود و وجهی هماهنگ با آنچه حضرت (ع) اداره کرده است بر کلام ایشان حمل شود. با توجه به اینکه گستره این پژوهش پرداختن به وجوه مختلف اعرابی و بلاغی بوده است، بررسی فضای صدور، تطبیق و نیز استخراج وجه صحیح متناسب با کلام حضرت (ع) گامی دیگر خواهد بود که امید است آیندگان در پژوهش های خود بدان بپردازند.
رده بندی کنگره
شماره رده
BP
۱۳۰
نشانه اثر
/
ش
۴
ن
۹۰۹ ۱۳۹۰
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )