تالیف این کتاب در روز جمعه دهه سوم ربیعالاول ۱۲۴۱ق. به پایان رسیده است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
بسمله الحمد لمن من علینا بمعرفته بالیقین و خصنا بکشف حقایق الایمان و فضایل الدین...
متن يادداشت
... مکدره لصفو المنایح و المنن هذا آخر المقاله فیما قصدنا ایراده فی هذه الرساله و الحمدلله اولا و آخرا و ظاهرا و باطنا و ارجوا منه تعالی ان ینفعنا به و جمیع المومنین و یجعله ذخرا لی فی یومالدین بالنبی و آله الطاهرین.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف پدر میرزا حسین نوری است.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
کاتب از شاگردان مولف بوده و اوصاف و کمالات استاد را در انجامه نسخه بارگو کرده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
رکابه نویسی:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
دارد
متن يادداشت
تیماج زیتونی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
2
متن يادداشت
در حاشیه تصحیح شده.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۳۱، صفحه ۲۵.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: ذریعه، ۱۸/ ۲۹؛ الفبایی آستان قدس، ۴۶۲.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نسخه دیگری از آن در کتابخانه آستان قدس رضوی به شماره ۸۳۶ نگهداری میشود.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
رسالهای است در بررسی این مساله که مخطی در عقلیات صرفه آثم است یا خیر؟ در مقدمه از تحصیلات خود در فقه و اصول سخن گفته و افزوده است: «قد کنت باحثت مع جماعه من اتقیاء الاصحاب فی هذه الازمان فی تحقیق مسائل اصول الفقه حتی بلغ المباحثه الی تحقیق مسئله ان المخطی فی العقلیات الصرفه آثم ام لا، فشمروا اذیالهم فی ان احرر ما هو حظی فی هذه المسئله المعتضله التی هی من امهات المسایل الدینیه و مجال الفکر فیها فی غایه السعه فابیت عن اجابتهم لوجود ما سلف من العایق المستمر مع قله البضاعه فاصروا و لجوا و رددت مسئولهم بماهو عندی من العایق الساطعه حتی آل الامر الی استکشاف ذلک من الکتاب الحمید المجید الذی هو من مفتاح الغیوب و کاشف الکروب و کان ذلک مرآت ففی کل مره امرنی الله تعالی باجابه مسئولهم بالبیان اللطیف الخفی... و اذا بشرت به شمرت ذیلی و عزمت قصدی فی اجابه مسئولهم و قضاء مامولهم... سلکت فی ذلک مسلک الاقتصار و اخترت طرز الایجاز فانه اقرب الی السداد... فاقول اعلم یا اخی وفقک الله تعالی ان المقصود فی العقلیات التی هی محل النزاع لیس هو المسئله العقلیه التی یبحث عنها فی فنون الحکمه مطلقا... بل الغرض ان الامور العقلیه التی هی ملاک الایمان و مدار الایقان من معرفه الله تعالی و معرفه صفاته الثبوتیه و السلبیه و عدله و ما اشبه ذلک مما هو مقرر فی محله یکون المخطی فی شیء منها آثما خارجا من الایمان مخلد فی النیران...».