بسمله ستایش و سپاس بیقیاس مر خیاطی را در خور است که به سوزن الوهیت و رشته ربوبیت لباس فقر در بر و دوش و سر به عریانی برآورده... .
متن يادداشت
... ندای سید القوم و خادم الفقرا زده امید بروزنات نوید نهاده. امید است که خطاب مستطاب رب الارباب شود که فادخلوها خالدین برحمتک یا ارحم الراحمین.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
اطلاعی از احوال مولف به دست نیامد جز اینکه در قرن ۱۱ق معاصر سلطان ناصرالدین عبدالعزیز بهادرخان میزیسته است. وی به تاریخ ۱۰۳۳ق از تالیف پرداخته و کتابش را به سلطان وقت اهدا کرده است. از احوال این پادشاه نیز اطلاعی به دست نیامد جز اینکه یکی از مطلعان او را از سلسله جانیون بخارا میدانست که در منابع به نام وی دست نیافتیم.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
متن يادداشت
نستعلیق تحریری.
متن يادداشت
عناوین به شنگرف.
متن يادداشت
تیماج حنایی یک لایه.
متن يادداشت
فرنگی آهار مهره.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
برگهای اضافی آغاز نسخه (ص ۱ - ۸) مشتمل بر تعقیب مشترک رمضان المبارک و نیز دعای سحر است. در صدر صفحه آغاز بیت ذیل به قلم شنگرف وجود دارد: حب درویشان کلید جنت است دشمن ایشان سزای لعنت است؛ بر پشت برگ پایان سه بیت ترکی و نیز یادداشتی درباره اقسام ایمان دیده میشود.
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
اینک ابواب کتاب: باب اول: در بیان کلاه. باب دویم: در بیان موی سر. باب سیم: در بیان دلق و خرقه و ژنده. باب چهارم: در بیان کمربند. باب پنجم: در بیان عصا. باب ششم: در بیان کشکول. باب هفتم: در بیان کدو مطبخ. باب هشتم: در بیان سفره. باب نهم: در بیان خادمی. باب دهم: در بیان تخته پوست. باب یازدهم: در بیان جاروب. باب دوازدهم: در بیان اقسام لباس فقر.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: فهرست لنینگراد، ۱/ ۴۱.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۲/۲۴، صفحه ۱۲۰ - ۱۲۱.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
رسالهای است مختصر در بیان آداب فتوت مشتمل بر ۱۲ باب که به گفته نویسنده به درخواست دوستانش آن را تالیف کرده است. نام کتاب در این نسخه ارباب الطریق است ولی در فهرست لنینگراد نام آداب الطریق ثبت شده که این صحیح به نظر میرسد.