عنوان

بررسی تاثیر روان درمانی گروهی بر شدت بیماری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پسوریازیس، مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان پوست رازی سال 1400

Number

۳۵۲۹پ

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Title Proper

بررسی تاثیر روان درمانی گروهی بر شدت بیماری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پسوریازیس، مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان پوست رازی سال 1400

General Material Designation

[پایان نامه]

Parallel Title Proper

Investigating the effect of group psychotherapy on disease severity and extent and quality of life of patients with psoriasis, referring to follow up clinic in Razi Skin Hospital clinic in 1400

First Statement of Responsibility

سمانه سرگزی

Name of Publisher, Distributor, etc.

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۱

Specific Material Designation and Extent of Item

۱۳۹ص.

Text of Note

پیوست

Dissertation or thesis details and type of degree

19

Discipline of degree

5

Date of degree

۱۴۰۱/۰۲/۳۰

Text of Note

مقدمه: پسوريازيس یکی از شایعترین بيماري التهابي و مزمن پوست است كه در هر دو جنس و در همه رده های سنی رخ می دهد در دراز مدت تاثیر بسزایی بر کیفیت زندگی بیماران می گذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر روان درمانی گروهی بر شدت و وسعت بیماری و کیفیت زندگی بیماران پسوریازیس در بیمارستان پوست رازی تهران می باشد.روش: در این مطالعه نیمه تجربی 42 نفر از بیماران مبتلا به پسوریازیس مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان پوست رازی در دو گروه مداخله و شاهد که پس از همسان سازی متغیرهای مداخله گر با اختصاص تصادفی وارد مطالعه شدند، اجرا شد. قبل و بعد از مداخله ابزار گردآوری داده ها شامل نرم افزار پاسی(PASI) وپرسشنامه تعیین کیفیت زندگی در بیماری های خارشی (Itchy QHL) توسط بیماران تکمیل گردید. مداخله شامل هشت جلسه گروه درمانی به شیوه مایکل فری می باشد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS-19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه 42 نفر با میانگین سنی 38 سال شرکت داشتند که59 درصد زن بودند، 84 درصد با سواد بودند، 21 درصد فعالیت ورزشی منظم داشتند و 66 درصد در شهر سکونت داشتند. یافته های مطالعه نشان داد که در گروه مداخله تفاوت آماری معناداری قبل و بعد از اجرای گروه درمانی در نمره کل کیفیت زندگی داشته است. بطوریکه قبل از مداخله 75.4 و بعد از مداخله به 94 افزایش یافته است (P.Value≤0.005). همچنین نتایج حاکی از آن است که این مداخله بر شدت و وسعت بیماری تاثیری نداشته است(P.Value=0.9). بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که گروه درمانی بر کاهش شدت و وسعت پسوریازیس تاثیری نداشته است اما در بهبود کیفیت زندگی این بیماران موثر است. به نظر می رسد برنامه های منسجم و گروه درمانی از طریق افزایش کیفیت زندگی برای توانمند کردن و افزایش عملکرد این بیماران می تواند موثر واقع شده و به کار رود.کلید واژه: پسوریازیس، گروه درمانی ، شدت و وسعت پسوریازیس، کیفیت زندگی پسوریازیس

Text of Note

Introduction: Psoriasis is one of the most common inflammatory and chronic skin diseases that the incidence of it is almost equal in both sexes and may occur at any age. The aim of this study was to investigate the effect of group psychotherapy on the severity and extent of the disease and the quality of life of psoriasis patients in Dasht-e Razi Hospital in Tehran.Method: In this quasi-experimental study, 42 patients with psoriasis referred to the clinic of Dost Razi Hospital in the intervention and control groups who entered the study after matching the intervening variables with random allocation. Done. Accomplished. Before and after the intervention, data collection tools including PASI software and Itchy QHL were completed by patients. The intervention included eight sessions of Michael Free group therapy. Data were analyzed using SPSS-19 software.Results: The study included 42 people with a mean age of 38 years, of whom 59% were women, 84% were literate, 21% had regular exercise, and 66% lived in the city. . Findings showed that in the intervention group there is a statistically significant difference before and after group therapy in the total score of quality of life. Examination increased to 75.4 before intervention and to 94 after intervention (P.Value≤0.005). The results also indicate that this intervention has no effect on the severity and extent of the disease (P.Value = 0.9).Discussion and Conclusion: The present study showed that group therapy had no effect on reducing the severity and extent of psoriasis but was effective in improving the quality of life of these patients. It seems that coherent and group therapy programs can be effective and used to increase the quality of life to empower and increase the performance of these patients.Keywords: Psoriasis, group therapy, severity and extent of psoriasis, quality of life psoriasis

کیفیت زندگی

quality of life psoriasis

سرگزی، سمانه

Sargazi, Sanamen

ارسلانی، نرگس

ره گوی، ابوالفضل

Country

ایران

Agency

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

Date of Transaction

20230124

D

TF

279226

a

Y