عنوان

ارزیابی وضعیت سازمان های مردم نهاد ارائه دهنده خدمات به گروه های آسیب پذیر در بحران کورونا در ایران

Number

ط۱۳۴۷

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Title Proper

ارزیابی وضعیت سازمان های مردم نهاد ارائه دهنده خدمات به گروه های آسیب پذیر در بحران کورونا در ایران

General Material Designation

[طرح‌های تحقیقاتی و پروژه‌ها]

First Statement of Responsibility

مروئه وامقی

Subsequent Statement of Responsibility

منه ستاره فروزان، منیره برادران افتخاری، کتایون فلاحت

Place of Manufacture

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare and Rehabilitation

Date of Manufacture

۱۳۹۹

Text of Note

پیوست

Text of Note

مقدمه: با شروع بحران ابتلا به ویروس کووید-19 در سراسر جهان از جمله ایران، لزوم پیشگیری و درمان کورونا به یک اولویت ملی و تبدیل شده است. با تعطیل شدن بسیاری از مشاغل در شرایط ابتلا به کورونا و از دست دادن کار وکاهش درآمد، دسترسی افراد و خانواده های آسیب پذیر به حداقل های تامین معاش و امکانات بهداشتی و درمانی کاهش یافته و مخاطرات سلامتی بیشتری آنها را تهدید می کند. در ایران بخش قابل توجهی از گروه های آسیب پذیر توسط سازمانهای مردم نهاد مورد حمایت قرار میگیرند. این مطالعه به منظور شناخت عملکرد سازمان های مردم نهاد پس از شروع بحران کورونا طراحی شده است. روش: این مطالعه مقطعی به روش کیفی در فاصله خرداد تا شهریور 1399 در شهر تهران انجام شد. در این مطالعه با استفاده از پرسشنامه نیمه ساختاریافته با 33 نفر از مدیران و کارشناسان 24 موسسه مردم نهاد ارائه دهنده خدمات به گروه های آسیب پذیر که حداقل در شهر تهران فعالیت داشتند و یک نفر از اعضا یک شبکه سازمان های مردم نهاد، به صورت تلفنی مصاحبه شد. این گروه ها شامل زنان سرپرست خانواده، سالمندان،کودکان کار، مصرف کنندگان مواد، افراد دارای معلولیت و خانواده های کم درآمد بودند. کلیه مصاحبه ها به روش تحلیل محتوای کیفی آنالیز شد.یافته ها: بر اساس یافته های حاصل از مصاحبه ها، چهار درون مایه (Theme) اصلی ابتکارات و چالش های خدمات به جمعیت های هدف سازمان ها و ابتکارات و چالش های مدیریت سازمانی استخراج شد. سازمان های مردم نهادی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته اند، مجموعه ای از اقدامات را به منظور پیشگیری از ابتلای جمعیت هدف مراکز خود به کورونا وکاهش پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم همه گیری بر آنها به انجام رسانده اند که از آن به عنوان ابتکارات سازمان های مردم نهاد در ارائه خدمات نام برده ایم. درون مایه ابتکارات خدمات شامل پنج طبقه بود که عبارتند از ابتکارات خدمات سلامت، آموزش، تامین معیشت، اشتغال و اوقات فراغت. همچنین این سازمان ها در ارائه خدمات مرتبط با پیشگیری از بیماری و پیامدهای آن و همچنین ادامه خدمات پیشین خود با چالش هایی مواجه شده اند که در چهار طبقه چالش های خدمات سلامت، آموزش، تامین معیشت و اشتغال جای گرفته اند. همچنین سازمان های مردم نهاد مورد مطالعه در مواجهه با همه گیری کورونا، اقداماتی نیز به منظور تداوم و انطباق مدیریت سازمان خود انجام داده اندکه آن را طبقه ابتکارات مدیریت نامیده ایم. در حوزه ابتکارات سه طبقه استخراج شده است که عبارتند از ابتکارات مدیریت نیروی انسانی، مدیریت مالی و ارتباط با سایر سازمان ها. علیرغم اقداماتی که سازمان های مردم نهاد مورد مطالعه در مواجهه با همه گیری کورونا به منظور تداوم و انطباق مدیریت سازمان خود انجام داده اند در این حوزه با چالش هایی نیز مواجه شده اند. چالش های حوزه مدیریت نیز در سه طبقه قرار گرفته اند: چالش های مدیریت نیروی انسانی، مدیریت مالی و ارتباط بین سازمانی. چالش های حوزه مدیریت نیز در سه طبقه قرار گرفته اند: چالش های مدیریت نیروی انسانی، مدیریت مالی و ارتباط با سازمان های دولتی. نتیجه گیری: همه گیری کووید-19 برای سازمان های مردم نهاد ایران تجربه ای منحصر بفرد بوده است. گستردگی و ویژگی های خاص آن مانند لزوم فاصله گذاری فیزیکی و تعطیلی گسترده مشاغل و کاهش درآمد مردم، آن را از سایر بحران ها متمایز کرده و سبب شده است که سازمان های مردم نهاد همزمان در چند جبهه فعالیت های شدیدی را برای مراقبت از آسیب پذیرترین جمعیت ها در برابر همه گیری و پیامدهای آن و حفظ عملکرد سازمان خود فراهم کنند. نقش منحصر به فرد فضای مجازی سبب شده است تا نه تنها در دوران همه گیری بلکه حتی پس از پایان آن، فضای مجازی یکی از ارکان قطعی فعالیت های سازمان های مردم نهاد باشد. نداشتن آمادگی برای مواجهه با بحرانی از نوع همه گیری بیماری(ساختار، نیروی انسانی، تجهیزات، فضای فیزیکی مناسب)، ضعف زیر ساخت و استفاده از فضای مجازی و کاهش منابع مالی، نیروی انسانی و خدمات سازمان ها مهمترین چالش های سازمان های مردم نهاد در مواجهه با همه گیری کووید-19 بوده است.کلیدواژه ها: ایران، سازمان مردم نهاد، ابتکارات، کووید-19، جمعیت آسیب پذیر

Text of Note

Objective: Introduction: With the outbreak of the Covid-19 virus crisis worldwide, including Iran, the need for Corona prevention and treatment has become a national priority. With many businesses closed in the wake of Corona and job losses and declining incomes, vulnerable individuals and families' access to the minimum wage and health care facilities is falling, and their health is exposed to a great risk. In Iran, a significant number of vulnerable groups are supported by Non-Governmental Organizations (NGOs). This study is designed to understand the performance of NGOs after the onset of the Corona crisis.Method: This cross-sectional study was carried out qualitatively between June and September 2020 in Tehran. This study was conducted using a semi-structured questionnaire with 33 managers and experts of 24 non-governmental organizations providing services to vulnerable groups who were active at least in Tehran, Iran, and a member of an NGO network interviewed by phone. These groups included female-headed households, the elderly, working children, drug users, people with disabilities, and low-income families. All interviews were analyzed using the qualitative content analysis method.Results: Based on the findings of the conducted interviews, two main themes of service initiatives to the target population of organizations and organizational management initiatives were extracted. Service initiatives have been taken to protect the target population against Covid-19 infection and its aftermath, and management initiatives have been taken to retain staff, finance, and adapt the organization to crisis situations. The theme of service initiatives included five categories of health service initiatives, livelihood, employment, education, and leisure initiatives, and organizational management initiatives include three categories of human resource management, financial management, and communication with organizations.Conclusion: The Covid-19 pandemic has been a unique experience for Iranian NGOs. Its breadth and special features, such as the need for physical distancing and the widespread closure of jobs, and declining public income, have set it apart from other crises and have led NGOs to work hard on several fronts to care for the most vulnerable people against the epidemic and its consequences and maintain the performance of their organization. The unique role of cyberspace has made it one of the definitive pillars of the activities of non-governmental organizations, not only during the epidemic but also after its end.Keywords: Iran, Non-Governmental Organization, Initiatives, Covid-19, the vulnerable population

Parallel Title

Situation analysis of non-governmental organizations providing services to vulnerable groups after Corona virus crisis in Iran

کووید-19

وامقی، مروئه

ستاره فروزان، آمنه

Country

ایران

Date of Transaction

20221031

D

XF

272498

a

Y