مقایسه تمرینات بازی در زمین هایکوچک (SSG) پرحجم و کم حجم بر قابلیت های زیست حرکتی و عملکردی بازیکنان نوجوان فوتبال
First Statement of Responsibility
علیرضا خداوردی دستجردی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
تربیت بدنی و علوم ورزشی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۲۲ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیولوژی ورزشی، گرایش فیزیولوژی ورزشی کاربردی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۳/۱۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هدف مطالعه حاضر، مقایسه آثار تمرین SSG پرحجم (HV-SSG) و کم حجم (LV-SSG) بر قابلیت های زیست حرکتی و عملکردی بازیکنان نوجوان پسر فوتبال بود. بدین منظور، 24 بازیکن پسر ماهر فوتبال با دامنه سنی 14- 15 سال به عنوان نمونه از میان بازیکنان نوجوان فوتبال داوطلب شهرستان گوگان انتخاب شدند.. پس از همگن سازی بر اساس قد، وزن، وضعیت رشد و آمادگی جسمانی و مهارتی، آزمودنی ها به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه SSG پرحجم (12 نفر) و SSG کم حجم (12 نفر) تقسیم شدند. تمرینات SSG در هر دو گروه دو جلسه در هفته همراه با تمرینات معمول فوتبال آزمودنی ها با نظارت کادر مربیان انجام شد. کل حجم تمرینات در SSG، در گروه پرحجم دو برابر گروه کم حجم بود. قبل و پس از شش هفته مداخله، دو گروه با شرایط مساوی و یکسانی در آزمون های میدانی در قابلیت های زیست حرکتی(حداکثر سرعت دویدن، چابکی، حداکثر اکسیژن مصرفی، توان بیهوازی، شاخص خستگی RAST) و عملکردی (حداکثر سرعت دریبلینگ لافبرو، DOMS ادراک شده) شرکت کردند. پس از جمع آوری اطلاعات، نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی قرار گرفت. به منظور مقایسه بین گروهی از آزمون T مستقل و مقایسه درون گروهی از آزمون T وابسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح آلفا کمتر از 05/0 استفاده شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین LV-SSG و HV-SSG در سرعت دریبلینگ لافبرو، سرعت دویدن 40 متر، چابکی، VO2max، حداکثر توان بی هوازی، حداقل توان بی هوازی و متوسط توان بی هوازی و DOMS ادراک شده در پیش آزمون یا پس آزمون وجود نداشت (P>0.05). با وجود این، پس از 6 هفته مداخله، شاخص خستگی آزمون RAST در گروه HV-SSG به طور معنی داری نسبت به گروه LV-SSG کمتر بود (P<0.05). در واقع، اگرچه در گروه LV-SSG شاخص خستگی نسبت به گروه HV-SSG افزایش معنی داری داشت (P<0.05) اما در گروه HV-SSG کاهش معنی داری مشاهده شد (P<0.05). به علاوه SSG صرف نظر از پرحجم یا کم حجم بودن می تواند بر بهبود VO2max، چابکی، سرعت دریبلینگ، سرعت دویدن، حداقل توان بی هوازی و متوسط توان بی هوازی موُثر باشد (P<0.05). اما حداکثر توان بی هوازی فقط در گروه LV-SSG افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05) و در گروه HV-SSG تنها یک افزایش غیر معنی دار مشاهده شد (P>0.05). به علاوه نسبت به پیش آزمون پس از 12 جلسه SSG پرحجم و کم حجم ، DOMS کمتری طی 24 ساعت و 48 ساعت پس از آزمون RAST در بازیکنان نوجوان فوتبال احساس شده است (P<0.05).در مجموع این یافته ها نشان می دهد، تمرینات SSG کم حجم و پرحجم تفاوت زیادی نداشته و می توانند برای بهبود قابلیت های جسمانی بازیکنان فوتبال نوجوان به کار گرفته شوند. اما به نظر می رسد تمرینات SSG پرحجم برای کاهش شاخص خستگی در فعالیت های بی هوازی فوتبال همچون دویدن های متناوب شدید و تکراری در ورزشکاران نوجوان فوتبال موُثرتر باشد
Text of Note
The aim of the present study was to compare the effects of high-volume SSG (HV-SSG) and low-volume (LV-SSG) training on the biomotor and functional abilities of adolescent male soccer players. Twenty-four skilled football players with an age range of 14-15 years were selected as subjects from the volunteer youth football players of Gogan city. After homogenization based on height, weight, growth status and physical fitness and skills, they were randomly divided into two groups: high-volume SSG (n = 12) and low-volume SSG (n = 12). SSG training was performed in both groups two sessions per week along with the usual soccer training under the supervision of the coaching staff. The total volume of exercises in HV-SSG was twice compare to the LV-SSG group. Before and after six weeks of intervention, two groups participated in field tests of biomotor capabilities (maximum running speed, agility, maximum oxygen consumption, anaerobic power, RAST fatigue index) and functional (maximum Loughborough dribbling speed, Perceived DOMS) in equal conditions . The results were analyzed descriptively and inferentially using SPSS software version 23. Independent t-test, dependent t-test and repeated measures analysis of variance with repeated measures at alpha level less than 0.05 were used for inter group comparison. The results showed that there was a no significant difference between groups in Loughborough dribbling speed, 40 m running speed, agility, VO2max, maximum anaerobic power, minimum anaerobic power and average anaerobic power and pre-perceived DOMS at pre and post test (P> 0.05). However, after 6 weeks of intervention, the RAST test fatigue index in the HV-SSG group was significantly lower than the LV-SSG group (P <0.05). In fact, although in the LV-SSG group, the fatigue index increased significantly (P <0.05), but in the HV-SSG group, a significant decrease was observed (P <0.05). In addition, SSG can be effective on improving VO2max, agility, dribbling speed, running speed, minimum anaerobic power and average anaerobic power (P <0.05), regardless of whether it is bulky or small. However, maximal anaerobic power showed a significant increase only in LV-SSG group (P <0.05) and only a slight increase was observed in HV-SSG group (P> 0.05). In addition, compared to the pre-test after 12 sessions of high-volume and low-volume SSG, less DOMS was felt within 24 hours and 48 hours after the RAST test in adolescent soccer players (P <0.05).Taken together, these findings show that low-volume SSG training was not much different and could be used to improve the physical abilities of adolescent soccer players. However, high-volume SSG exercises appear to be more effective in reducing anaerobic activity in soccer anaerobic activity, such as strenuous, repetitive running, in adolescent soccer athletes
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Comparison of high and low volume Small sided games (SSG) training on biomotor and functional abilites of adolescence football players